Οι 350 λέξεις της ιστορίας μιας εξέγερσης

Η σημασία του καλέσματος Οτσαλάν προς κατάπαυση του πυρός από το PKK

Πως μπορεί ένα κείμενο που δεν ξεπερνά τις 350 λέξεις να αποτελέσει ιστορικό ορόσημο; Μπορεί εφόσον αποτελεί το απόσταγμα μιας μεγάλης διαδικασίας αναζητήσεων που ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια. Ένα τέτοιο κείμενο είναι το γνωστό κάλεσμα του Αμπντουλλάχ Οτσαλάν, το οποίο δημοσιεύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2025 υπό τον τίτλο «Κάλεσμα Ειρήνης και Δημοκρατικής Κοινωνίας».

Μέσα σε 350 λέξεις, ο φυλακισμένος ηγέτης των Κούρδων κατάφερε να συμπυκνώσει τόσο την ιστορία των ένοπλων συγκρούσεων στην Τουρκία όσο και τη βασική κατεύθυνση που πρέπει να έχει το επόμενο στάδιο των πολιτικών διεκδικήσεων του κουρδικού κινήματος. Είναι γεγονός ότι το επίκεντρο της προσοχής των ΜΜΕ διεθνώς και στην Τουρκία προσανατολίστηκε στην απόφαση του Οτσαλάν να καλέσει σε πλήρη αφοπλισμό και αυτοδιάλυση την οργάνωση που ο ίδιος δημιούργησε το 1978.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Οι 350 λέξεις της ιστορίας μιας εξέγερσης»

Η Τουρκία ως περιφεριακή δύναμη και οι επιπτώσεις στο Κυπριακό

Πολλοί μελετητές της Τουρκίας έχουν, εδώ και χρόνια, παρατηρήσει και καταγράψει τον έντονο τρόπο που η εξωτερική πολιτική της χώρας μετατράπηκε σε ζήτημα καθημερινής πολιτικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό της. Στις περισσότερες αναλύσεις επί του θέματος υπογραμμίζεται μάλιστα ότι ο βαθμός ενδιαφέροντος και αντιπαράθεσης που παρουσιάζεται για τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης Ερντογάν, δεν έχει εμφανιστεί στην πρόσφατη ιστορία της Τουρκίας. Η αλλαγή αυτή είναι όντως πραγματική. Ωστόσο δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά και μόνο στην εργαλειοποίηση της εξωτερικής πολιτικής από την κυβέρνηση Ερντογάν και των συμμάχων του για εκλογικό ή πολιτικό όφελος. Χωρίς βεβαίως να αποκλείεται αυτή η διάσταση, είναι γεγονός η εικοσαετία της εξουσίας του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) έχει αφήσει πλέον το στίγμα της ως μια περίοδος με την πλέον έντονη αναζήτηση για στρατηγική αυτονομία και μετατροπή της Τουρκίας σε μια περιφερειακή δύναμη. Η πολιτική επιμονή του Ερντογάν για περιφερειακή και όχι μόνο ενίσχυση της χώρας του, μοιραία ανέδειξε σταδιακά τον τομέα της διπλωματίας και των διεθνών σχέσεων σε δομικό κομμάτι της καθημερινής πολιτικής δραστηριότητας κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η Τουρκία ως περιφεριακή δύναμη και οι επιπτώσεις στο Κυπριακό»

Πώς οι μεταλλάξεις Ερντογάν επηρεάζουν το Κυπριακό

Η πιο εύκολη απάντηση που συνήθως δίνεται στο ερώτημα «ποιο είναι το κυρίαρχο στοιχείο που χαρακτηρίζει την πολιτική Ερντογάν» είναι η ιδεολογία του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η εργαλειοποίηση της θρησκείας για πολιτικούς στόχους. Η απάντηση αυτή δεν είναι ολοκληρωμένη, μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις είναι επιφανειακή. Αν υπάρχει κάτι διδακτικό στην βιωμένη εμπειρία της εικοσαετούς διακυβέρνησης του Ερντογάν, είναι ο πραγματισμός του που φτάνει πολλές φορές στα όρια του κυνισμού. Ο κυνικός πραγματισμός λοιπόν είναι το στοιχείο που ολοκληρώνει την απάντηση, δίπλα από την ιδεολογία, για την κατανόηση των μεθόδων και του περιεχομένου πολιτικής του Ερντογάν. Το επίκεντρο του πραγματισμού αυτού δεν είναι τίποτε άλλο από την αναπαραγωγή της εξουσίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πώς οι μεταλλάξεις Ερντογάν επηρεάζουν το Κυπριακό»

📖Political Rituals and Ideological Competition: The Emergence of an “Islamic” May Day in Turkey

🖋️ABSTRACT
This study focuses on the decoding of some of the many aspects of Islamism—labour relations in Turkey, based on the political rituals that historically operate as self-assertions and self-definitions of the working class. The epicentre of this article is May Day and seeks to analyse the process by which an organic part of the Islamist movement in the country, Hak-İş, dealt with it, through the effort for transformation of the symbolisms, and confrontation for the ideological meaning and social vision of this labour political ritual in Turkey. Through this framework, the study highlights three different stages in the political mobilization of Hak-İş regarding the 1st of May, within the broader framework of a process named ‘loss of proletarity’ and the Confederation’s vision about a classless society. The first stage is that of the absolute denial of the class content and hierarchies in society. The second stage is the process of the ‘reluctant adoption’ of May Day, combined with strategies to transform its material culture. Finally, the third stage is the attempt to ‘nationalise/Islamise’ this political ritual through the organization of separate May Day mobilizations in various cities in Anatolia.

🔗You can download the full publication from the following link 👇

Journal of Balkan and Near Eastern Studies

Οι νέοι εθνικισμοί: Μια παγκόσμια αλλά και τουρκική πραγματικότητα

Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ξεκίνησε στις 17 Μαΐου 2023 την προεκλογική του καμπάνια για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών με μια από τις γνωστές πλέον τοποθετήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η μεγαλύτερη διαφορά του συγκεκριμένου βίντεο από τα προηγούμενα, ήταν το ξεκάθαρα ρατσιστικό του περιεχόμενο. Ένα από τα κεντρικά θέματα ήταν οι μετανάστες, των οποίων η παρουσία στην Τουρκία «απειλεί την επιβίωση του έθνους». Σε κάποια στιγμή μάλιστα ο υποψήφιος πρόεδρος της αντιπολίτευσης ισχυρίστηκε ότι είναι ορατός ο κίνδυνος «αυτοί με τα χαλασμένα κεφάλια να γίνουν 30 εκατομμύρια», ενώ επανάφερε το παραδοσιακό εθνικιστικό κλισέ περί των «συνόρων που αποτελούν την τιμή και την αξιοπρέπεια» του έθνους.

Αυτή τη φορά, ο Κιλιτσντάρογλου δεν μιλούσε από την χαρακτηριστική κουζίνα του σπιτιού του. Ούτε προσπάθησε να δώσει ελπίδα στα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα του πληθυσμού μέσα από προτάσεις για άμβλυνση της κοινωνικής ανισότητας, όπως αρκετά πετυχημένα έπραξε το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Αντίθετα, στην πρώτη δημόσια εμφάνιση του μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών, επέλεξε να απευθυνθεί στα αισθήματα της ανασφάλειας. Επέλεξε να τοποθετηθεί εντός της γενικής τάσης εσωστρέφειας που χαρακτηρίζει την κοινωνία και όχι να την αμφισβητήσει. Η συγκεκριμένη επιλογή μπορεί να μας πει αρκετά για την προεκλογική σκοπιμότητα της αντιπολίτευσης, αλλά μπορεί να φωτίσει ακόμα περισσότερα για την γενική «διάθεση» της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος στην Τουρκία.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Οι νέοι εθνικισμοί: Μια παγκόσμια αλλά και τουρκική πραγματικότητα»

Η θέση του Κυπριακού στις εκλογές στην Τουρκία

Εδώ και αρκετά χρόνια το Κυπριακό πρόβλημα δεν αποτελεί θέμα που να παράγει αντιπαράθεση σε βαθμό που να επηρεάζει καθοριστικά την αλλαγή εκλογικών τάσεων εντός Τουρκίας. Το δεδομένο αυτό επαναλήφθηκε κατά τη φετινή προεκλογική εκστρατεία, μάλιστα σε σημείο που η απουσία της αντιπαράθεσης για το Κυπριακό σε μερικές περιπτώσεις ήταν «εκκωφαντική». Στο σημείο αυτό ωστόσο εμφανίζεται μια επιφανειακή αντίφαση. Ενώ υπάρχει μια γενική σιωπή και αδιαφορία για το Κυπριακό ως θέμα προεκλογικό αντιπαραθέσεων, την ίδια στιγμή συνεχίζεται η καταγραφή και περιγραφή του ως «εθνική υπόθεση» και από τους δύο μεγάλους συνασπισμούς που διεκδικούν την εξουσία στην χώρα. Το δεδομένο αυτό δεν παραπέμπει σε μια στατική πραγματικότητα. Ούτε και σε μια απόλυτη ταύτιση θέσεων των κομμάτων στην Τουρκία για το Κυπριακό. Φαίνεται ότι είναι αποτέλεσμα – μεταξύ άλλων – και μιας μακρόχρονης απουσίας ουσιαστικών συζητήσεων που φτάνει μέχρι και το σημείο ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης να θεωρεί ότι το Κυπριακό «έχει κλείσει».

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η θέση του Κυπριακού στις εκλογές στην Τουρκία»

Χρειάζεται ολοκληρωμένη κατανόηση των Τουρκοκυπρίων

Συνέντευξη στον Απόστολο Κουρουπάκη

Με αφορμή την παρουσίαση του νέου βιβλίου του Νίκου Μούδουρου, λέκτορα στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, «Διεκδικώντας την πατρίδα. Η τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση την περίοδο 1964-2004» (εκδ. Ψηφίδες) συζητήσαμε με τον συγγραφέα για το τι εστί τ/κ αντιπολίτευση και ποια πατρίδα διεκδικούν οι Τ/κ. Ο Νίκος Μούδουρος λέει πως η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει ν’ αναπτύξει προσανατολισμούς ενίσχυσης της συνεργασίας με την τουρκοκυπριακή κοινότητα σε ζητήματα που επηρεάζουν καθοριστικά τον πυρήνα των νέων σχέσεών τους με την Τουρκία, για να δείξει ότι επιθυμεί έναρξη συνομιλιών.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Χρειάζεται ολοκληρωμένη κατανόηση των Τουρκοκυπρίων»

Ιστορίες της Τουρκίας μέσα από φωτογραφίες στην Άγκυρα

📷Η αίθουσα της ολομέλειας της 1ης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας, η οποία βρίσκεται στην πλατεία του Έθνους (Ulus Meydanı) στην Άγκυρα. Λειτούργησε στις 13 Απριλίου 1920 και θεωρείται η ιδρυτική Εθνοσυνέλευση του σύγχρονου τουρκικού κράτους.

📌Σχεδιάστηκε τα προηγούμενα χρόνια για να φιλοξενήσει τα γραφεία της Επιτροπής Ένωσης και Προόδου των Νεότουρκων.

📌Στις 15 Απριλίου του 1923 η συγκεκριμένη αίθουσα φιλοξένησε για τελευταία φορά τις εργασίες της Εθνοσυνέλευσης, η οποία και μεταφέρθηκε σε νέα κτίρια. 👇

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ιστορίες της Τουρκίας μέσα από φωτογραφίες στην Άγκυρα»

Ο εμφύλιος των επιχειρηματιών της Τουρκίας και το δίλημμα της αντιπολίτευσης

Πηγή φωτογραφίας: Amerikanın Sesi

«Όσο βρίσκομαι σε αυτό το αξίωμα, θα συνεχίσω μέχρι τέλους τον αγώνα μου ενάντια στα επιτόκια και τον πληθωρισμό. Σε αυτό το θέμα ο λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος. Εφόσον είναι ξεκάθαρος τότε τι συμβαίνει με όλους αυτούς που υποστηρίζουν ψηλά επιτόκια;». Αυτά, μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών, ανέφερε ο Ερντογάν στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στις 17 Νοεμβρίου 2021. Την επόμενη μέρα, η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας αποφάσισε να συνεχίσει την μείωση των επιτοκίων από το 16% στο 15%, ενώ η αξία της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου και του ευρώ βρέθηκε σε νέο αρνητικό ρεκόρ εικοσαετίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο εμφύλιος των επιχειρηματιών της Τουρκίας και το δίλημμα της αντιπολίτευσης»

Πτυχές της ανακήρυξης του ψευδοκράτους: Πώς ο Ντενκτάς επέβαλε την «ΤΔΒΚ»

Με αφορμή την επέτειο της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, ο λέκτορας στο Τμήμα τουρκικών και μεσανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου Δρ Νίκος Μούδουρος, έδωσε απαντήσεις μιλώντας στην εκπομπή Control Panel του ΠΟΛΙΤΗ 107,6, φωτίζοντας άγνωστες στο ευρύ κοινό πτυχές.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πτυχές της ανακήρυξης του ψευδοκράτους: Πώς ο Ντενκτάς επέβαλε την «ΤΔΒΚ»»