Ετικέτα: Erdoğan

 

«Παραλειπόμενα» από το έκτακτο συνέδριο του ΑΚΡ

Το άρθρο 101 του Συντάγματος της Τουρκίας αναφέρει ότι ο Πρόεδρος της χώρας από τη στιγμή της εκλογής του παύει να έχει οργανική σχέση με πολιτικό κόμμα. Όμως στην Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Έρντογαν το υφιστάμενο Σύνταγμα φαίνεται να παίρνει τη μορφή ενός τυπικού κειμένου που απλά αναμένει την αλλαγή του. Για παράδειγμα, στο έκτακτο συνέδριο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) που έγινε στις 22 Μαΐου 2016, ο Έρντογαν ήταν καθολικά παρόν. Η παρουσία του έστω και αν δεν εκφραζόταν «φυσικά», ήταν πιο έντονη παρά ποτέ. Όσοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τις εργασίες του συγκεκριμένου συνεδρίου του ΑΚΡ, σύντομα αντιλήφθηκαν ότι δεν επρόκειτο για ένα συνηθισμένο κομματικό συνέδριο. Ούτε καν ένα συνέδριο κόμματος που κυβερνά τη χώρα για 14 συνεχόμενα χρόνια. Ήταν μάλλον ένα φόρουμ κόμματος-κράτους, του οποίου η θεματική και το πνεύμα περιστρέφονταν γύρω από το ζήτημα της αφοσίωσης στο φυσικό ηγέτη. Όντως η χαρακτηριστικότερη στιγμή του συνεδρίου που καταγράφεται πλέον ως φαινόμενο στην πολιτική ιστορία της Τουρκίας, ήταν η στιγμή εκείνη που δεκάδες χιλιάδες κομματικοί αντιπρόσωποι άκουσαν στεκάμενοι την ανάγνωση του μηνύματος του Προέδρου της Τουρκίας. Φυσικά απών, αλλά πολιτικά παρόν ήταν λες και ο Έρντογαν στεκόταν στο βήμα με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο και απευθυνόταν προς τα πλήθη.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ρετζέπ Ταγίπ Έρντογαν σημαίνει… κράτος»

Πως μπορεί να απομακρυνθεί από την εξουσία ο Πρωθυπουργός ενός «μεταβατικού καθεστώτος»

Είναι ίσως η πρώτη φορά στην ιστορία του σύγχρονου τουρκικού κράτους που βιώνεται μια τέτοια πολιτική κρίση, χωρίς μεγάλο μέρος της κοινωνίας να γίνεται μέρος της αντιπαράθεσης και των συζητήσεων. Η διάχυση της επιρροής του Ταγίπ Έρντογαν σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής και ο σχεδόν ολοκληρωτικός έλεγχος των ΜΜΕ, έφτασαν σε τέτοια επίπεδα που μεγάλα μέρη της κοινωνίας δεν «πρόλαβαν» καν να κατανοήσουν την ταχύτητα των εξελίξεων με επίκεντρο τον εξαναγκασμό του Αχμέτ Νταβούτογλου σε απομάκρυνση. Είναι επίσης η πρώτη φορά στην ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας που ο Πρωθυπουργός της χώρας απομακρύνεται από την εξουσία έξι μήνες μετά από γενικές εκλογές, στις οποίες το κόμμα του κέρδισε ποσοστό 49.5% και 317 έδρες στην Εθνοσυνέλευση. Αριθμοί που οδήγησαν στο σχηματισμό ακόμα μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Όλες αυτές οι «ιδιαιτερότητες» των πρόσφατων καταιγιστικών εξελίξεων στην Τουρκία, συνοδεύονται από την εμφανέστατη δυσκολία του δημόσιου λόγου να κατονομάσει επακριβώς το τι συνέβηκε. Γιατί έχοντας υπόψη τα «τυπικά» ζητήματα που προκύπτουν συνήθως σε παρόμοιες πολιτικές κρίσεις αλλού, όντως η τουρκική περίπτωση διαφέρει. Ο Πρωθυπουργός της χώρας και πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος δεν έχει παραιτηθεί. Ούτε έχασε την εξουσία του από ένα εκλογικό αποτέλεσμα. Ούτε και έχει ανατραπεί από ένα «κλασσικού τύπου» πραξικόπημα. Το τέλος της θητείας Νταβούτογλου είναι αποτέλεσμα του κλεισίματος μιας παρένθεσης από το ίδιο πρόσωπο που άνοιξε την εν λόγω παρένθεση για συγκεκριμένους λόγους πριν είκοσι περίπου μήνες. Ο Έρντογαν λοιπόν εξανάγκασε τον Νταβούτογλου να προκηρύξει έκτατο συνέδριο και να ανακοινώσει ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος. Κάτι που σημαίνει αυτόματα – λόγω συνταγματικών προνοιών – τη διάλυση της κυβέρνησης και το σχηματισμό νέας. Πρόκειται μάλιστα για τις πρόνοιες ενός Συντάγματος, το οποίο από τον Αύγουστο του 2014 όταν ο Έρντογαν εκλέγηκε Πρόεδρος, βρίσκεται σε κατάσταση «αναστολής» και «εκκρεμότητας» εξαιτίας της διακυβέρνησης της χώρας από ένα ντε φάκτο ημιπροεδρικό σύστημα.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η ανατομία μιας πολιτικής «καρατόμησης»»