Ετικέτα: Erdoğan

Ο ρόλος του ΜΗΡ στην αναπαραγωγή της εξουσίας Έρντογαν

bahceliiiii

«Η Τουρκία δεν αντέχει μέχρι και το Νοέμβριο του 2019 για να εφαρμόσει οριστικά το προεδρικό σύστημα… Για την επιβίωση του κράτους είναι απαραίτητη η υπεράσπιση της Συμμαχίας του Λαού και κανένας δεν ξέρει πως θα αντικατοπτριστούν τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών που προηγούνται. Οι βουλευτικές και προεδρικές εκλογές πρέπει να γίνουν πρόωρα και με το αποτέλεσμα τους να δώσουν ένα αναγκαίο μάθημα στους εχθρούς της Τουρκίας». Αυτό ήταν το κάλεσμα του ηγέτη του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), Ντεβλέτ Μπαχτσελί, στις 17 Απριλίου για πρόωρες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές. Με τη δήλωση του αυτή επιβεβαίωσε, μεταξύ πολλών άλλων στοιχείων, την στρατηγική σημασία του κόμματος του στην υπόθεση της «αποκατάστασης και παλινόρθωσης» των πολιτικών ισορροπιών ιδιαίτερα σε περιόδους μιας συνολικής κρίσης.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο ρόλος του ΜΗΡ στην αναπαραγωγή της εξουσίας Έρντογαν»

Το δύσκολο βράδυ του Έρντογαν

erdoganin yuz ifadesi

 Αυταρχισμός, δημοκρατική επίφαση και προεδρικό σύστημα

Η φήμη λέει ότι την περίοδο που ο Έρντογαν αποφάσισε την ίδρυση ενός νέου κόμματος ως αμφισβήτηση της παλιάς ηγεσίας του ισλαμικού κινήματος υπό τον Έρμπακαν,  εκμυστηρεύτηκε στους συνεργάτες του ένα όνειρο που είδε στον ύπνο του. Στο όνειρο, ο Έρντογαν και οι συναγωνιστές του έχτιζαν ένα τεράστιο, μεγαλοπρεπές προεδρικό μέγαρο. Αλλά τη στιγμή που τοποθέτησαν το τελευταίο τούβλο, το κτίριο κατέρρευσε παγιδεύοντας τον Έρντογαν και τους υπόλοιπους κάτω από τα συντρίμμια του. Το όνειρο μετατράπηκε σε εφιάλτη. Την συγκεκριμένη φήμη επανέφερε στο άρθρο του στην εφημερίδα Γιενί Τσάγ στις 18 Απριλίου, ο Αχμέτ Τακάν υπογραμμίζοντας όμως με σατυρική διάθεση ότι το βράδυ του δημοψηφίσματος οι σημερινοί συνεργάτες του Προέδρου της Τουρκίας μάλλον θα ξαναθυμήθηκαν το όνειρο του Έρντογαν.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το δύσκολο βράδυ του Έρντογαν»

Αριθμητικά στοιχεία του δημοψηφίσματος της 16ης Απριλίου στην Τουρκία

referandum haritasi

Οι δύο πίνακες που ακολουθούν, παρουσιάζουν τα ποσοστά του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) στις γενικές εκλογές Ιουνίου 2015, στις επαναληπτικές εκλογές Νοεμβρίου 2015 σε σύγκριση με τα ποσοστά που κέρδισε το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου 2017, σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αριθμητικά στοιχεία του δημοψηφίσματος της 16ης Απριλίου στην Τουρκία»

Η μυθολογία του ανίκητου Έρντογαν

Erdogan Hegemonyasi Full

Το δημοψήφισμα ως «προσωπική υπόθεση» και οι σιωπηλές αντιρρήσεις

Μερικές βδομάδες πριν από το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου στην Τουρκία, οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αφήνουν ακόμα όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Συγκεκριμένα, η πλειοψηφία των δημοσκοπήσεων δίνει προβάδισμα στο «ναι» με ποσοστά μεταξύ 52-54%, εφόσον προηγηθεί ο διαμοιρασμός των αναποφάσιστων. Παράλληλα σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν ότι ένα μέρος της εκλογικής βάσης του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), αλλά και ένα πολύ μεγάλο μέρος της εκλογικής βάσης του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), δεν έχουν πειστεί οριστικά για τα θετικά του προεδρικού συστήματος. Η αντίληψη που καλλιεργείται σχεδόν από όλες τις εταιρείες δημοσκοπήσεων σε σχέση με τον καθορισμό του τελικού αποτελέσματος επικεντρώνεται ουσιαστικά στους εξής δύο άξονες: Ο πρώτος είναι η τάση που θα επικρατήσει τελικά στους αναποφάσιστους. Ο δεύτερος είναι ο βαθμός επιρροής που θα έχει η προσωπικότητα του ίδιου του Έρντογαν τόσο στο σώμα των αναποφάσιστων, όσο και στην τεράστια μάζα των ψηφοφόρων των συντηρητικών περιοχών της Κεντρικής και Ανατολικής Ανατολίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η μυθολογία του ανίκητου Έρντογαν»

Αρνητική για τη λύση του Κυπριακού η σύμπραξη ΑΚΡ-ΜΗΡ

2_d

Σύγκλιση του συντηρητικού ρεύματος, ισλάμ κι εθνικιστών, για το δημοψήφισμα του προεδρικού συστήματος

Η σύμπραξη ΑΚΡ ΜΗΡ, ως αντικατοπτρισμός της κοινωνικής σύγκλισης του συντηρητικού ρεύματος (ισλάμ-εθνικισμός-συντηρητισμός) εντός Τουρκίας, δεν υπόσχεται μια θετικότερη αντιμετώπιση στην προοπτική ομοσπονδιακής επίλυσης του Κυπριακού, υποδεικνύει ο Νίκος Μούδουρος, μιλώντας στη «Χ» για το δημοψήφισμα του Απρίλη και το προεδρικό σύστημα που επιδιώκει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, υποδεικνύοντας ότι η ηγεμονία του Ερντογάν δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στην καταστολή, σημειώνει ότι το σύνολο των συνταγματικών αλλαγών παραπέμπει σαφώς στο στόχο «μονιμοποίησης» της εξουσίας του ισλαμικού κινήματος και των εταίρων του και δεν περιορίζεται μόνο στη συγκεκριμένη προσωπικότητα.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αρνητική για τη λύση του Κυπριακού η σύμπραξη ΑΚΡ-ΜΗΡ»

Η συνταγματική μεταρρύθμιση και το Κυπριακό για την Άγκυρα

tourkia-tourkiki-ethnosuneleusi-koinoboulio-bouli-thumb-large

Η παρούσα διαδικασία στο Κυπριακό κορυφώνεται και θα καταλήξει κάπου, δεν θα φθαρεί στο χρόνο, αναλύει ο δόκτωρ Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών Νίκος Μούδουρος, παρότι η εξουσία Ερντογάν επέλεξε να περπατήσει αυτό το δρόμο μέσα σε ένα πάρα πολύ δύσκολο και πολύπλοκο εσωτερικό και περιφερειακό περιβάλλον. Μας προτρέπει να μην αναμένουμε ότι η Τουρκία εύκολα θα κάνει τις οποιεσδήποτε παραχωρήσεις και τονίζει πως σε περίπτωση δημοψηφισμάτων πολύ πιθανόν να χρεωθεί η Τουρκία διεθνώς μια επιτυχία μετά από παρά πολλά χρόνια. Σε περίπτωση μη κατάληξης, τότε το Κυπριακό θα μπει σε μια νέα βάση και θα ανοίξει ένας διεθνής διάλογος για τη μορφή επίλυσης του.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η συνταγματική μεταρρύθμιση και το Κυπριακό για την Άγκυρα»

Η σύντομη ιστορία των «συνταγματικών» αντιπαραθέσεων στην Τουρκία

tourkia-tria-diaforetika-syntagmata-tessera-praxikopimata-kai-61-kyverniseis

Η σημερινή αντιπαράθεση στην Τουρκία σχετικά με το νέο Σύνταγμα, την πιθανότητα αλλαγής του πολιτειακού της συστήματος και η διαλεκτική σχέση αυτής της αλλαγής με την ευρύτερη γεωγραφική περιφέρεια της χώρας, δεν αποτελούν νέες εξελίξεις. Η συγκεκριμένη αντιπαράθεση υπάρχει ιστορικά και κορυφώνεται αναλόγως των κοινωνικο-οικονομικών και πολιτικών ανακατατάξεων στο εσωτερικό της Τουρκίας και στο διεθνές πλαίσιο που την επηρεάζει. Μερικά από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του ιστορικού πλαισίου είναι η σχετικά μακρά συνταγματική εμπειρία της Τουρκίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, το κοινοβουλευτικό σύστημα, αλλά και το σύντομο χρονικό διάστημα υιοθέτησης του πολυκομματικού συστήματος από το 1945. Όμως είναι γεγονός ότι η οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τα προβλήματα που αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει το τουρκικό πολιτικό σύστημα δεν μπορούν να περιορίζονται στο περιεχόμενο του Συντάγματος. Αντίθετα, η αντιπαράθεση για την αλλαγή του Συντάγματος και του πολιτειακού συστήματος συνδέεται με το επίπεδο κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης, πολιτικής εξέλιξης και αποσταθεροποιήσεων. Επίσης οι διεθνείς συγκυρίες και η εκάστοτε στρατηγική των τουρκικών ελίτ, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πιο πάνω αναζήτηση.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η σύντομη ιστορία των «συνταγματικών» αντιπαραθέσεων στην Τουρκία»

Η συνάντηση των συντηρητικών

akp-ve-mhp

Πως ο Έρντογαν επιδιώκει την ιδεολογική προσέγγιση του Ισλάμ με τον εθνικισμό

«Σε μια περίοδο που η Τουρκία δίνει αγώνα επιβίωσης, θα ήταν πολύ επικίνδυνο για το μέλλον μας ο Πρόεδρος να συνεχίσει να λειτουργεί αντίθετα με το νόμο. Ενώπιον μας έχουμε δύο εναλλακτικούς δρόμους. Ο πρώτος που για μας είναι ο πιο σωστός, είναι ο Πρόεδρος να περιοριστεί στα συνταγματικά του όρια. Εάν δε γίνει αυτό, τότε ο δεύτερος δρόμος είναι να θεσμοθετηθεί η παρούσα ντε φάκτο κατάσταση». Με αυτά τα λόγια στις 11 Οκτωβρίου 2016, ο ηγέτης του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), Ντεβλέτ Μπαχτσελί, επανέφερε στην επικαιρότητα της Τουρκίας το ζήτημα της υιοθέτησης του προεδρικού συστήματος. Πρόσθεσε μάλιστα την αναγκαιότητα, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) να καταθέσει άμεσα στην Εθνοσυνέλευση προσχέδιο νέου συντάγματος και άφησε να νοηθεί ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος του θα ψηφίσει «κατά συνείδηση». Έστω και έμμεσα λοιπόν, με τις συγκεκριμένες δηλώσεις, ο Μπαχτσελί άνοιξε το δρόμο ενίσχυσης των διεργασιών για την «τυπική» μετάβαση της χώρας σε ένα συγκεντρωτικό προεδρικό σύστημα. Οι δυναμικές που γεννήθηκαν από τις αναφορές του Μπαχτσελί συγκλίνουν σε διεργασίες που στο επόμενο χρονικό διάστημα θα αφορούν στην προσπάθεια συνταγματικής διευθέτησης αυτού που ουσιαστικά υπάρχει. Δηλαδή στην κατοχύρωση της άσκησης της εκτελεστικής εξουσίας από τον Πρόεδρο του κράτους, ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι ο κεντρικός πυρήνας του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η συνάντηση των συντηρητικών»

Ο «νέος στρατός» του Έρντογαν

karargah_erdogan_necdet_ozel_873

Πως τα κυβερνητικά διατάγματα αλλάζουν το «θεματοφύλακα του κεμαλισμού»

«Σύμφωνα με το Σύνταγμα εγώ είμαι ο αρχιστράτηγος, αλλά το Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων είναι υπό τον Πρωθυπουργό. Το ίδιο και η Εθνική Οργάνωση Πληροφοριών (ΜΙΤ). Εγώ έχω μόνο εβδομαδιαίες συναντήσεις μαζί τους». Οι αναφορές αυτές ανήκουν στον Πρόεδρο της Τουρκίας, Έρντογαν. Έγιναν στις 5 Μαΐου 2016 σε συνάντηση που είχε στο προεδρικό μέγαρο με μια ομάδα βουλευτών του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Περισσότερο από ένα μήνα πριν από την απόπειρα πραξικοπήματος, ο Έρντογαν προσπαθούσε με αυτά τα λόγια να εξηγήσει τη σημασία για κορύφωση των διεργασιών υιοθέτησης του προεδρικού συστήματος. Κατά τον ίδιο, ήταν μεγάλη η ανάγκη μεταφοράς της ηγεσίας του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών στον πολιτικό έλεγχο του Προέδρου του κράτους εάν επρόκειτο η χώρα να κάνει ακόμα ένα βήμα αλλαγής του πολιτειακού συστήματος.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο «νέος στρατός» του Έρντογαν»

Πως και γιατί αποτυγχάνει ένα πραξικόπημα;

IMG_0539

Η χούντα και οι συνέπειες της 15ης Ιουλίου στις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας

Η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία το βράδυ της 15ης Ιουλίου 2016, έχει εμβαθύνει περαιτέρω τα κοινωνικά ρήγματα και άφησε πίσω της τραύματα που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να ξεπεραστούν το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Οι αρνητικές συνέπειες είναι τέτοιες που εξαναγκάζουν πλέον σε μια συνολική αναθεώρηση της αντίληψης για τις επικρατούσες κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες μιας χώρας, η οποία στο άμεσο μέλλον φαίνεται να παράγει περισσότερα ερωτηματικά παρά απαντήσεις. Γιατί όντως η απόπειρα πραξικοπήματος ήταν σοβαρή, μεγάλη σε διάσταση και βίαιη. Ήταν με όλες της τις πτυχές ένα εξαιρετικής σημασίας πολιτικό γεγονός. Η πληρέστερη αποκωδικοποίηση της φύσης και των συνεπειών μιας τόσο μεγάλης κλίμακας γεγονότων, απαιτεί προηγουμένως μια βαθιά κατανόηση των εμπλεκομένων πλευρών, των μεταξύ τους σχέσεων, των συμφερόντων και των στόχων τους.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πως και γιατί αποτυγχάνει ένα πραξικόπημα;»

Αρέσει σε %d bloggers: