Περίληψη:
Η παρουσίαση αυτή θα ασχοληθεί με την περιγραφή των κυριότερων πολιτικών συμμαχιών που έχουν σχηματιστεί στην Τουρκία πριν από τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές του 2023. Τα κόμματα και τα ιδεολογικά τους προγράμματα, οι υποψηφιότητες για την προεδρία της χώρας, καθώς και ο ιστορικός συμβολισμός των 100 χρόνων από την ίδρυση του τουρκικού κράτους, είναι μεταξύ των βασικών στοιχείων της προεκλογικής περιόδου. Ωστόσο είναι γεγονός ότι όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία λειτουργούν, επηρεάζονται από και επηρεάζουν ένα συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εμφανίζονται. Συνεπώς η πληρέστερη κατανόηση της πολιτικής αντιπαράθεσης των εκλογών στην Τουρκία, απαιτεί μια ευρύτερη ανάλυση των κύριων διαιρετικών αξόνων της κοινωνίας και των εκφράσεων τους στο πολιτικό και εκλογικό επίπεδο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η παρουσίαση θα επεκταθεί στην παρουσίαση των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτισμικών αντιπαραθέσεων που εκπροσωπούν οι διαφορετικές συμμαχίες στις εκλογές της Τουρκίας.
Νίκος Μούδουρος
Λέκτορας, Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών
Πανεπιστήμιο Κύπρου
Οι αναλύσεις ενόψει των εκλογών της Τουρκίας τον ερχόμενο Ιούνιο δίνουν και παίρνουν με τον ξένο τύπο να αναλύει τη συμπεριφορά του Τούρκου Προέδρου ο οποίος διεκδικεί την παραμονή του στην εξουσία από οικονομικής, κοινωνικής και στρατιωτικής άποψης. Ο Ερντογάν, χρησιμοποιεί κάθε εργαλείο που έχει στη διάθεση του για να πείσει την τουρκική κοινωνία πως είναι ο καταλληλότερος για να συνεχίσει να ηγείται του τουρκικού κράτους. Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση, ο Δρ. Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Νίκος Μούδουρος, έκανε λόγο για τις πιο κρίσιμες εκλογές της τελευταίας εικοσαετίας στην Τουρκία βασίζοντας αυτή του την αναφορά στο ιστορικό υπόβαθρο ενόψει της έναρξης της δεύτερης εκατοενταετίας του τουρκικού κράτους. Ανέφερε ακόμη ότι δεν αποκλείεται οι εκλογές να διεξαχθούν πιο νωρίς πιθανότατα Μάιο ή Απρίλιο δεδομένων των θρησκευτικών εορτών του Ιουνίου.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Εκλογές στην Τουρκία: Μέχρι που θα μπορούσε να φτάσει για να επανεκλεγεί ο Ερντογάν;»Alpha Ενημέρωση, 20 Δεκεμβρίου 2022
Την προσπάθεια «εξόντωσης» του Δημάρχου της Κωνσταντινούπολης με φόντο τις Προεδρικές του 2023 εξηγεί ο Νίκος Μούδουρος
Τρεις μεγάλοι λόγοι κρύβονται πίσω από την καταδίκη του Δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, λέει στο ΚΥΠΕ ο ακαδημαϊκός Νίκος Μούδουρος, σημειώνοντας τις επερχόμενες Προεδρικές εκλογές του Ιουνίου του 2023, τη σημασία και το ειδικό πολιτικό και οικονομικό βάρος της Πόλης για ολόκληρη την Τουρκία και τον τρόπο που το ΑΚΡ και ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν αντιλαμβάνονται την εξουσία και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Οι τρεις λόγοι πίσω από την προσπάθεια «εξόντωσης» Ιμάμογλου από Ερντογάν»
«Αξιότιμοι φίλοι, σήμερα είναι μια σημαντική μέρα. Η σημερινή μέρα θα περάσει στην πολιτική ιστορία της Τουρκίας ως η μέρα που καταρρέει η ολιγαρχία του ηγέτη και που τη θέση της παίρνει η αντίληψη για ένα συλλογικό ορθολογισμό. Η σημερινή μέρα θα περάσει στην πολιτική ιστορία της Τουρκία ως η μέρα που δημιουργείται ένα εντελώς νέο μοντέλο πολιτικής οργάνωσης, ανοιχτό στον δημοκρατικό έλεγχο των ψηφοφόρων… Και από σήμερα στην Τουρκία μας, τίποτε δεν θα είναι όπως παλιά». Το απόσπασμα είναι από την ομιλία του Ρετζέπ Ταγγίπ Έρντογαν στις 14 Αυγούστου 2001 στο ξενοδοχείο Μπιλκέντ στην Άγκυρα, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση ίδρυσης του τότε νέου Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ): Τι ήταν και τι έγινε;»Που οδηγεί ο δρόμος που επέλεξε η Τουρκία του Ερντογάν; Ποια η σχέση κεμαλισμού και ερτογανισμού; Τρίζει ή όχι η καρέκλα του Προέδρου της χώρας; Ποια η εικόνα και ποιες οι θέσεις των πολιτικών δυνάμεων στη δεδομένη στιγμη; Πως η ασταθής κατάσταση στην Τουρκία επηρεάζει τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας και το κυπριακο;
Το θέμα συζητουν ο λέκτορας του Πανεπιστημιου Κύπρου, τουρκολόγος, Νίκος Μούδουρος και ο διδάκτωρ Ιστορίας Αλέξης Αλέκου.
Εκπομπή «Ελεύθερα κι ωραία». Κάθε Τετάρτη 17:00-19:00, στο Κανάλι 6 (106.00, 9.86, 107.00) με τον Γιώργο Παυλίδη. Μεταδόθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2021.
Η συγκεκριμένη παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στις 6 Αυγούστου 2020. Μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την συζήτηση από το YouTube.
Η αξιολόγηση της σημερινής αντιπαράθεσης μεταξύ της Τουρκίας και της πλειοψηφίας της Τουρκοκυπριακής κοινότητας θα πρέπει να αξιολογηθεί στο πραγματικό της μέγεθος και βάθος. Πέραν των πιο σφαιρικών πολιτικών συμπερασμάτων που μπορούν να εξαχθούν, μια αναλυτική προσέγγιση της σημερινής αντιπαράθεσης θα συμβάλει περισσότερο στην κατανόηση των εξελισσόμενων διαδικασιών στις σχέσεις Τουρκοκυπρίων – Τουρκίας. Δηλαδή ενός κορυφαίου άξονα που επηρεάζει καθοριστικά τόσο το κυπριακό πρόβλημα, όσο και την Κύπρο ως γεωπολιτικό χώρο. Η πρώτη βασική αναλυτική πτυχή της σημερινής αντιπαράθεσης είναι ο χαρακτήρας της ως μιας βαθιάς πολιτικής κρίσης. Μιας κρίσης που παρόμοια της δεν έχει καταγραφεί μετά την περίοδο 1999-2004, η οποία και σηματοδότησε την κορυφαία στιγμή της ιδεολογικής κατάρρευσης του ψευδοκράτους.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η τουρκική ιδέα προσάρτησης και η τουρκοκυπριακή δήλωση ανεξαρτησίας»
Είναι γεγονός ότι ο πόλεμος στην Συρία έχει επικαλύψει με «θεαματικό τρόπο» την καθημερινότητα στην Τουρκία. Ωστόσο στο παρόν στάδιο δεν πέτυχε να ακυρώσει ένα από τα σημαντικότερα θέματα της αντιπαράθεσης που σχετίζεται με το μέλλον του Κόμματος Δικαιοσύνη και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Ηλεκτρονικά και συμβατικά ΜΜΕ έστρεψαν την προσοχή τους στο μέτωπο του πολέμου, όμως είναι γεγονός ότι το ερώτημα εάν «το Κόμμα Δικαιοσύνης βρίσκεται σε διαδικασία κατάρρευσης» συνεχίζει να επιβιώνει αναπαράγοντας μια βασική αντιπαράθεση μετά τις δημοτικές εκλογές του 2019. Ο βασικός λόγος εμφάνισης αυτής της αντιπαράθεσης είναι η πρόθεση πρώην στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, όπως ο Αλί Μπαμπατζιάν και ο Αχμέτ Νταβούτογλου, να προχωρήσουν στην ίδρυση νέων κομμάτων. Η εξαγωγή συμπερασμάτων που επικεντρώνονται περισσότερο σε πιθανότητες κατάρρευσης του κόμματος του Έρντογαν πριν ακόμα την εμφάνιση και την λειτουργία των νέων σχηματισμών, είναι πρώιμη. Η παρακολούθηση των αλλαγών που καταγράφονται στο πολιτικό σύστημα πρωτίστως θα πρέπει να λάβει υπόψη την διαφαινόμενη εδώ και χρόνια κρίση του ισλαμικού κινήματος, την εξέλιξη των εσωτερικών διαφωνιών και διαφοροποιήσεων στο κυβερνών κόμμα, αλλά και την μετάβαση της Τουρκίας στο προεδρικό σύστημα. Γιατί με την υιοθέτηση και την όντως προβληματική λειτουργία του προεδρικού συστήματος στην χώρα, ήδη έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις μιας ευρύτερης πολιτικής αλλαγής με νέες κομματικές ισορροπίες. Με λίγα λόγια η Τουρκία του «ιδιαίτερου κοινοβουλευτικού συστήματος» δεν θα είναι η ίδια με την Τουρκία του επίσης «ιδιαίτερου» προεδρικού συστήματος.
ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΤΕΡΑ 