Ετικέτα: AKP

Δημοτικές Εκλογές στην Τουρκία. Στοιχεία και Αριθμοί

Bj527CoCcAAVKvo

52.695.831 εγγεγραμμένοι (περίπου 26,7 εκατομμύρια γυναίκες και 25,9 άνδρες) στους εκλογικούς καταλόγους ψηφοφόροι θα κληθούν στις 30 Μαρτίου να ρίξουν την ψήφο τους σε μια από τις 194.310 κάλπες που θα στηθούν σε ολόκληρη την Τουρκία για να αναδείξουν τους τοπικούς άρχοντες στους 2.131 δήμους της χώρας. Δημοτικές εκλογές γίνονται στην Τουρκία κάθε 5 χρόνια και σε έναν γύρο.

Δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι έχουν όσοι έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους την ημέρα των εκλογών, στις 30 Μαρτίου 2014. Στις εκλογές αυτές θα ψηφίσουν 2,5 εκατομμύρια νέοι ψηφοφόροι. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι το 70-75% του συνόλου των εγγεγραμμένων ψηφίζει σε αστικές περιοχές.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Δημοτικές Εκλογές στην Τουρκία. Στοιχεία και Αριθμοί»

Η πρώτιστη αιτία της αστάθειας

fft81_mf2020963

 Του Αχμέτ Ινσέλ*

«Η πιθανότητα να είναι αλήθεια οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις που λέγεται ότι έγιναν στις 17 και 18 Δεκεμβρίου (2013) ανάμεσα στον Πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν και τον γιό του, δεν είναι μικρότερη από την πιθανότητα οι συνδιαλέξεις αυτές να είναι προϊόν πλαστογραφίας. Καθώς στην Τουρκία κυριαρχούσε από πάντα ένα δικαστικό σύστημα που έχει ενστερνιστεί την προστασία του κράτους και των κέντρων ισχύος παρά την δικαιοσύνη και καθώς με τις πρόσφατες παρεμβάσεις του ΑΚΡ το δικαστικό σύστημα έχει χάσει παντελώς κάθε πειστήριο ότι μπορεί να είναι δίκαιο, κανείς δεν είναι δυνατόν να υποστηρίξει ότι η δικαιοσύνη θα μας φωτίσει περί του τι είναι αλήθεια και τι ψέμα.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η πρώτιστη αιτία της αστάθειας»

Το ερώτημα των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία

Islam Light

Οι δημοτικές εκλογές στις 30 Μαρτίου 2014 σηματοδοτούν την έναρξη ενός ιδιαίτερα κρίσιμου έτους για την Τουρκία. Τον Αύγουστο του 2014 θα διεξαχθούν οι προεδρικές εκλογές, ενώ το 2015 κανονικά θα πραγματοποιηθούν οι γενικές εκλογές. Υπό αυτή την έννοια, η εκλογική αναμέτρηση για την τοπική αυτοδιοίκηση στις σημερινές συγκυρίες, αποτελεί το πρώτο μεγάλο «δημοψήφισμα» μέσα από το οποίο θα εκτιμηθούν οι πολιτικές ισορροπίες στη χώρα, αλλά και το μέλλον του Πρωθυπουργού Έρντογαν. Με δεδομένο το στόχο του Έρντογαν για ανάληψη της προεδρίας της χώρας, αλλά και με φόντο το πολιτικό πρόγραμμα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) που φτάνει μέχρι και το 2023, οι δημοτικές εκλογές του Μαρτίου συνιστούν σημείο καμπής για τις αντοχές των κοινωνικών δυνάμεων-φορέων του μετασχηματισμού της Τουρκίας τουλάχιστον κατά την τελευταία δεκαετία.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το ερώτημα των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία»

Το αδιέξοδο των μετα-ισλαμιστών

postislamci

 Του Ιλχάν Ουζγκιέλ

«Φτάνοντας στα 2000 και όσο μεγάλωνε η πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση στις χώρες που η πλειοψηφία του πληθυσμού τους είναι μουσουλμανική, μεγάλωνε ταυτόχρονα η κρίση νομιμοποίησης που αντιμετώπιζαν τα καθεστώτα που τις διοικούσαν καθώς δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα αιτήματα ευημερίας και εκδημοκρατισμού των κοινωνιών τους. Εμφανίστηκε τότε στις χώρες αυτές γενικευμένος ο κίνδυνος κοινωνικών και πολιτικών εξεγέρσεων.  Για να εξαλειφθεί ο κίνδυνος έπρεπε τα αυταρχικά καθεστώτα να ανοίξουν το δρόμο στην ισλαμική πολιτική, ενώ οι ισλαμιστές έπρεπε να αλλάξουν ρητορεία και τα πολιτικά τους σχέδια και να ενταχθούν στο σύστημα.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το αδιέξοδο των μετα-ισλαμιστών»

Η πολιτική κρίση στην Τουρκία δεν αφορά μόνο τον έλεγχο του κράτους

erdogan_hlarge

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΟΥΔΟΥΡΟ

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Εφημερίδα ΕΠΟΧΗ

Ο Νίκος Μούδουρος, συγγραφέας του βιβλίου «Ο Μετασχηματισμός της Τουρκίας. Από την Κεμαλική κυριαρχία στον «ισλαμικό» νεοφιλελευθερισμό», μιλά στην «Εποχή» για τα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά της ενδοϊσλαμικής σύγκρουσης και τις επιπτώσεις της στην πολιτική ζωή της Τουρκίας.

Τη συνέντευξη πήρε  ο Αδάμος Ζαχαριάδης

Το σχήμα σύγκρουσης Ισλαμιστών-Κεμαλιστών έχει πλέον αλλάξει; Ποια είναι τα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά της ενδοϊσλαμικής σύγκρουσης που παρακολουθούμε;

Το σχήμα Ισλάμ εναντίον Κεμαλιστών είναι, με τα νέα δεδομένα, αναχρονιστικό. Βέβαια, εδώ και χρόνια το σχήμα αυτό δεν ήταν ικανό να αναλύσει και να εξηγήσει τις κοινωνικές δυναμικές που καθόριζαν τους προσανατολισμούς και τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες της χώρας. Με τα τελευταία γεγονότα, αναδεικνύεται ξεκάθαρα ο ενδοϊσλαμικός χαρακτήρας της αντιπαράθεσης. Πρόκειται δηλαδή για τον ανταγωνισμό δύο μεγάλων ισλαμικών ρευμάτων της Τουρκίας. Βέ­βαια, η αντιπαράθεση αυτή δεν είναι καινούργια, αλλά υποβόσκει αρκετά χρόνια καταλήγοντας άλλοτε σε συγκλήσεις και συνεργασία με κορυφαία το «πραξικόπημα του διαδικτύου» το 2007 και άλλοτε σε εσωτερικούς ανταγωνισμούς.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η πολιτική κρίση στην Τουρκία δεν αφορά μόνο τον έλεγχο του κράτους»

Η κρίση στην Τουρκία: σύμπτωμα αστάθειας ή ωρίμανσης ενός πολιτικού σκηνικού και μια νέας γεωπολιτικής εικόνας;

tourkia

 

Το σκάνδαλο των υποθέσεων διαφθοράς στελεχών και ατόμων γύρω από την κυβέρνηση Ερντογάν ήρθε λίγους μήνες μετά τη ξαφνική αμφισβήτηση του Ερντογάν από τις κινητοποιήσεις για την πλατεία Γκεζί και λίγους μήνες πριν τις τοπικές εκλογές – δίνοντας έτσι την εικόνα μια κρίσης για την νομιμότητα του Ερντογάν, αλλά και μια ενδεχόμενη κρίση στην Τουρκία. Όμως, μπορεί τελικά η κρίση να είναι και σύμπτωμα μια ωριμότητας του τουρκικού πολιτικού συστήματος, έστω και αν αυτό σημαίνει περιορισμό των φαντασιώσεων του Ερντογάν…

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η κρίση στην Τουρκία: σύμπτωμα αστάθειας ή ωρίμανσης ενός πολιτικού σκηνικού και μια νέας γεωπολιτικής εικόνας;»

Η κρίση στην Τουρκία: Μια ενδοϊσλαμική υπόθεση

gulen_erdogan

Γενικά

Η σημερινή κρίση στην Τουρκία θα πρέπει να αντικριστεί ως μια από τις πολλές εκφάνσεις του «νέου σταδίου» ανάπτυξης της χώρας. Ως ένας σημαντικός σταθμός στην ιστορική εξέλιξη που φαίνεται να ξεκαθαρίζει από τη μια τον πολιτικό θρυμματισμό του κεμαλικού κατεστημένου και να αναδεικνύει από την άλλη την αντικατάσταση του από ένα νέο. Με λίγα λόγια, ο πολιτικός σεισμός της 17ης Δεκεμβρίου με τις συλλήψεις κομματικών στελεχών, επιχειρηματιών, γραφειοκρατών και γιών Υπουργών της κυβέρνησης Έρντογαν, αποτελεί χαρακτηριστική ένδειξη της διαδικασίας ολοκλήρωσης της ισλαμικής ηγεμονίας και της κορύφωσης των εσωτερικών της αντιπαραθέσεων. Το σχήμα «κεμαλισμός εναντίον Ισλάμ» καθίσταται αναχρονιστικό και δίδει τη θέση του σε μια ενδοϊσλαμική σύγκρουση, στην οποία λαμβάνουν μέρος σχεδόν όλοι οι πολιτικοί, κοινωνικοί και οικονομικοί φορείς του Ισλάμ. Οι δύο βασικές συνισταμένες της ευρύτερης συμμαχίας μετασχηματισμού και περαιτέρω ενσωμάτωσης της Τουρκίας στο παγκόσμιο σύστημα την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον, είναι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και η κοινότητα Γκιουλέν (Gülen). Αυτές είναι και οι βασικές συνισταμένες της σημερινής ιδεολογικο-πολιτικής σύγκρουσης. Για την πληρέστερη κατανόηση της σημερινής κατάστασης, καθίσταται αναγκαία μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η κρίση στην Τουρκία: Μια ενδοϊσλαμική υπόθεση»

Ο Homo İslamicus και το τουρκικό μοντέλο

Η Τουρκία το 2013… με το βλέμμα στο 2014

Το «τουρκικό μοντέλο» είναι όρος που χρησιμοποιείται για να παραπέμψει στην μετατροπή του εσωτερικού μετασχηματισμού της Τουρκίας σε εργαλείο εξωτερικής πολιτικής. Ο όρος δεν είναι νέος και ούτε πρόκειται για όρο τουρκικής προέλευσης. Είναι κυρίως δυτικής έμπνευσης, ο οποίος σταδιακά πέρασε και στον αραβο-μουσουλμανικό κόσμο. Το περιεχόμενο του όρου αλλάζει σύμφωνα με τις ιστορικές συγκυρίες και τις μεγάλες πολιτικές αλλαγές. Για παράδειγμα το μοντέλο του Μουσταφά Κεμάλ διέθετε διαφορετικές προσλαμβάνουσες στη διεθνή πραγματικότητα, από το μοντέλο που προέκυψε ως αποτέλεσμα των μεγάλων γεωπολιτικών αλλαγών με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σήμερα και ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα της λεγόμενης αραβικής άνοιξης, ένα μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής αλλά και πολιτικής ενασχόλησης με το τουρκικό μοντέλο επικεντρώνεται κυρίως στο «μοντέλο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης» (ΑΚΡ).

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο Homo İslamicus και το τουρκικό μοντέλο»

Αρέσει σε %d bloggers: