Οι ρίζες και η εξέλιξη της τουρκοκυπριακής ταξικής αντίστασης τις δεκαετίες του 1970 και 1980
Έτος 1979: Απεργία Τ/Κ εργαζομένων στη βιομηχανική περιοχή Λευκωσίας, με στόχο την προστασία των συλλογικών συμβάσεων. Η βιομηχανική περιοχή δημιουργήθηκε το 1975 από την Τ/Κ ηγεσία με τις εγκαταστάσεις και εργοστάσια που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν οι Ελληνοκύπριοι. Αρχικά, η βιομηχανική περιοχή συμπεριέλαβε 38 εργοστασιακές μονάδες και ακόμα 7 κέντρα πωλήσεων και διαμοιρασμού προϊόντων. Ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος εργοδότης, μετά το δημόσιο. Μέχρι και το 1981 ήταν ίσως η πιο κερδοφόρα οικονομική φλέβα της συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Η βιομηχανική περιοχή εργοδοτούσε 1450 ανθρώπους. Το 1997 έκλεισε μετά από μια σειρά νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες άρχισαν από την κυβέρνηση Οζάλ το 1986. Ο Οζάλ, ήταν ουσιαστικά ο πρώτος που επιχείρησε την αναδιάρθρωση των σχέσεων Τουρκίας-Τουρκοκυπρίων στη βάση μνημονίων, τα οποία ονομάστηκαν «πρωτόκολλα συνεργασίας». Η κεντρική φιλοσοφία αυτών των πολιτικών ήταν η δημιουργία μιας καταναλωτικής κοινωνίας στα πρότυπα της τότε Τουρκίας, με αποτέλεσμα την εκ νέου αποκοπή μέρους της κοινότητας από την παραγωγική διαδικασία και την συνδικαλιστική οργάνωση.
Η συνέχεια του φωτορεπορτάζ, στη Δέφτερη Ανάγνωση, Τεύχος 144, 8-15 Φεβρουαρίου 2015.
ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΤΕΡΑ 