Κατηγορία: Recep Tayyip Erdoğan

Η απόφαση των τουρκοκυπριακών κομμάτων Κοινοτικής Δημοκρατίας (TDP) και Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού (CTP) να απέχουν-μποϊκοτάρουν πιθανή ομιλία Έρντογαν στη “βουλή” των κατεχομένων, στο παρόν στάδιο πετυχαίνει την επισημοποίηση της διαφωνίας ενός πολύ μεγάλου τμήματος της κοινότητας σε σχέση με το ποια τουρκοκυπριακή ιδεολογική δύναμη θα πρέπει να είναι “συνομιλητής” της Άγκυρας, αλλά και ποια πρέπει να είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της σχέσης Τουρκίας – Τουρκοκυπρίων. Η άμεση επέκταση αυτής της διαφωνίας αγγίζει τον πυρήνα της αντιπαράθεσης για την ιδιοκτησία της Κύπρου, για την επιβίωση ή εξαφάνιση της κοινότητας ως πολιτικής οντότητας στο νησί. Επομένως η πράξη της αποχής – μποϊκοταρίσματος, αποτελεί ρήξη με το πρόγραμμα κοινωνικής μηχανικής του Έρντογαν, το οποίο επικεντρώνεται στην μεθόδευση του μετασχηματισμού του πολιτικού και ιδεολογικού “DNA” των Τουρκοκυπρίων με τρόπο που να προσαρμόζεται απόλυτα η κοινωνική και πολιτική τους δομή στην Τουρκία.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τουρκοκυπριακά κόμματα μποϊκοτάρουν τον Ερντογάν»

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το φοιτητικό κίνημα στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου και η βία της εξουσίας»

«Η Κύπρος είναι εδώ. Μη σε ενδιαφέρει για τα υπόλοιπα». Αυτό ήταν ένα από τα συνθήματα που υποδέχτηκαν τον πρόεδρο της Τουρκίας στις 15 Νοεμβρίου 2020 στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου. Λίγα χιλιόμετρα μακριά, στους δρόμους της Λευκωσίας, έκανε την επανεμφάνισή του το ιστορικό πλέον σύνθημα «Αυτή η χώρα είναι δική μας, εμείς θα τη διοικήσουμε». Από τη μία πλευρά ήταν τα τοπικά παραρτήματα των οργανώσεων που συνδέονται με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Από την άλλη, ήταν «τα υπόλοιπα». Αυτά που δεν θα έπρεπε να «ενδιαφέρουν» τον Ερντογάν. Τα «υπόλοιπα» των Τουρκοκύπριων διαδηλωτών, μέλη συντεχνιών και πολιτικών κομμάτων του ευρύτερου χώρου της Αριστεράς.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η Τουρκία και τα «υπόλοιπα»»

Η Άγκυρα δείχνει αποφασισμένη να μετατρέπει την στρατιωτική της ισχύ σε δομικό μέρος της εφαρμογής της περιφερειακής της πολιτικής εκτιμά ο Νίκος Μούδουρος Λέκτορας, Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Και σημειώνει ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι πέραν της Ανατολικής Μεσογείου και της Κύπρου ειδικά, ο τουρκικός στρατός έχει δραστηριότητα και παρουσία σε περιοχές όπως το Ιράκ, η Συρία, το Κατάρ, η Σομαλία και τα Βαλκάνια.

Ο ίδιος επισημαίνει πως τα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη αντιμετωπίζονται ως δομικό μέρος της νέας γεωπολιτικής ταυτότητας που προσπαθεί να οικοδομήσει η Τουρκία. Η Άγκυρα σε αυτή τη φάση αντιμετωπίζει τη Γαλλία ως νέο-αποικιακή δύναμη, την Ελλάδα ως αδύναμο κρίκο.

Συνεχίστε την ανάγνωση του ««Αποφασισμένος να τεντώσει το σχοινί ο Ερντογάν»»

Πάλι βρυχάται η Τουρκία, συνεχίζει να διεκδικεί συμμετοχή στο ενεργειακό παιγνίδι και γεωστρατηγικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο. Απειλεί Ελλάδα και Κύπρο με γεωτρήσεις στις δύο ΑΟΖ, και εντείνει τη στήριξή της στο καθεστώς Σάρατζ στη Λιβύη με στόχο να προχωρήσουν οι έρευνες για υδρογονάνθρακες στην περιοχή. Ο δρ Νίκος Μούδουρος, λέκτορας Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα την Τουρκία σήμερα, της οποίας «τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της εξουσίας προσανατολίζονται στην εμπέδωση ενός αυταρχικού κράτους», όπως ο ίδιος λέει. Εκείνο που ουσιαστικά υπονοείται στην τουρκική περίπτωση, σημειώνει, είναι η σταθεροποίηση των χαρακτηριστικών του προεδρικού συστήματος έτσι όπως αυτό υιοθετήθηκε με το δημοψήφισμα του 2017 και τις διπλές εκλογές του 2018. «Η υπερσυγκέντρωση των εκτελεστικών εξουσιών στο Προεδρικό Μέγαρο, η αποδυνάμωση έως και κατάργηση των μηχανισμών ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας, η αμφισβήτηση των μηχανισμών δημοκρατικής διαβούλευσης και ο δραστικός περιορισμός του πεδίου της πολιτικής δραστηριότητας της αντιπολίτευσης, μπορούν να καταγραφούν ως μερικά από τα σημαντικά χαρακτηριστικά» αναφέρει ο κ. Μούδουρος, σε συνέντευξή του στον «Π».

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τα δύο «έθνη» της Τουρκίας»

«Αν δεν δουλέψουμε θα πεινάσουμε. Πως να μείνουμε σπίτι; Αν δεν δουλέψω στο σπίτι δεν θα υπάρχει ψωμί, δεν θα πληρώσω το ρεύμα, ούτε το νερό, ούτε το ενοίκιο. Και αν δεν μπορέσω να τα πληρώσω αυτά ούτως ή άλλως καλύτερα να πεθάνω… Για αυτό πριν μας πείτε να μείνουμε σπίτι να λάβετε μέτρα για εμάς, ούτως ώστε και εμείς να μπορούμε να προστατευτούμε. Όμως να ξέρετε κάτι… εμένα δεν θα με πεθάνει ο κορωνοϊός, αλλά το σύστημα σας». Αυτά είχε πει σε βίντεο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 29 Μαρτίου 2020, ο Μαλίκ Γιλμάζ. Φορτηγατζής στο επάγγελμα, παντρεμένος με ένα παιδί, ο Τούρκος εργάτης χρησιμοποίησε την προσωπική του εμπειρία και περιέγραψε – συνειδητά ή όχι – την κρίσιμη κατάσταση στην οποία περιήλθαν εκατομμύρια μισθωτοί στη χώρα ως αποτέλεσμα της πανδημίας του κορωνοϊού και των πολιτικών της κυβέρνησης Έρντογαν. Για να συμπληρωθεί η χαρακτηριστική ιστορία του Γιλμάζ, θα πρέπει να αναφερθεί ότι την επόμενη μέρα συνελήφθηκε με την κατηγορία ενθάρρυνσης του πληθυσμού σε μη εφαρμογή των νόμων του κράτους. Αφέθηκε ελεύθερος με απαγορεύσεις μετακίνησης και όπως ο ίδιος δήλωσε σε ΜΜΕ, τώρα φοβάται ότι θα μείνει άνεργος.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο κορωνοϊός, ο φορτηγατζής και ο Έρντογαν»