
Η έκτακτη ανάγκη στην Τουρκία, οι αντιφάσεις και η κοινωνική ρευστότητα
Η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία απέτυχε, αλλά οι μετασεισμοί που προκάλεσε συνεχίζουν να τροφοδοτούν τις μεγάλες αντιφάσεις της χώρας. Ένα πραξικόπημα έχει στόχο την κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών, οι οποίοι όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση είχαν ήδη διαβρωθεί προηγουμένως. Συνεπώς σε ένα πλαίσιο στο οποίο σχεδόν όλες οι δημοκρατικές λειτουργίες βρίσκονταν ήδη από πριν σε κατάσταση βαθιάς αμφισβήτησης, οι δυναμικές που γέννησαν την πραξικοπηματική απόπειρα, αλλά και μέρος των δυναμικών εκείνων που την οδήγησαν σε αποτυχία συγκροτούν ένα εκρηκτικό μείγμα αστάθειας. Η πιο χαρακτηριστική έκφραση της αντίφασης είναι η εξής: Η επικράτηση του πραξικοπήματος, όπως η ιστορική εμπειρία δείχνει, μάλλον θα οδηγούσε στην εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και σε μαζικές εκκαθαρίσεις πολιτικών αντιπάλων. Δηλαδή σε εξελίξεις και φαινόμενα που βιώνει σήμερα η Τουρκία, μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος. Με αυτό το σκεπτικό η κήρυξη καθεστώτος έκτακτης ανάγκης αργά το βράδυ της 20ης Ιουλίου 2016, δε μπορεί να αποσυνδεθεί από το ευρύτερο πλαίσιο των αντιφάσεων και της κρισιακής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα τα τελευταία χρόνια. Αλλά ούτε και φαίνεται να συμβαδίζει με τις κοινωνικές δυναμικές εναντίον του πραξικοπήματος, οι οποίες φυσικά δεν περιορίζονται στους κύκλους του ισλαμικού κινήματος.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η χούντα έπεσε… οι νόμοι της μένουν!»