Κατηγορία: Τ/Κ Αριστερά

Για το γραφείο συντονισμού και την κατάσταση στην Τ/Κ κοινότητα:

1. Η δημιουργία του γραφείου συντονισμού με αρμοδιότητες/εξουσίες αποικιοκρατικού τύπου σε θέματα νεολαίας και αθλητισμού, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ξεχωριστά από το γενικότερο πλαίσιο της αντίληψης του ΑΚΡ για την Τ/Κ κοινότητα και τη διαχείριση των κατεχομένων. Αποτελεί συνέχεια των εξελίξεων όπως η ιδιωτικοποίηση του νερού και το μνημόνιο της περιόδου 2016-2018. Η βασική φιλοσοφία εδράζεται στη μετακίνηση ισχύος από την Τ/Κ κοινότητα προς την Τουρκία σε ένα πλαίσιο νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης.
2. Είναι η πρώτη φορά μετά το 1974 που η Άγκυρα προχωρά στην «εξαγωγή» κρατικών θεσμών εξουσίας στην Κύπρο, χωρίς τοπικούς διαμεσολαβητές. Ο στρατός και η πρεσβεία ήταν τα δύο κέντρα τουρκικής εξουσίας. Εάν λειτουργήσει τελικά και το γραφείο συντονισμού, με απλά λόγια σημαίνει και τη μεταφορά τμημάτων υπουργείων. Ο κυπριακός χώρος συνεπώς αποκτά βαθύτερες διαστάσεις μετατροπής του σε χώρο εξαγωγής «τουρκικού κρατικού» εκσυγχρονισμού.
3. Επανάληψη της ιστορικότητας της δυσπιστίας της Άγκυρας έναντι της Τ/Κ κοινότητας. Κάποτε οι Τ/Κ δεν ήταν «καλοί και έμπιστοι Τούρκοι» στα θεωρητικά πλαίσια της κεμαλικής-εθνικιστικής ελίτ. Σήμερα δεν είναι σίγουρα «καλοί και έμπιστοι Τούρκοι-Μουσουλμάνοι» στα θεωρητικά πλαίσια του ισλαμικού κινήματος.
4. Ίσως το πιο σημαντικό: Η γενικευμένη κρίση και η αντιπαράθεση των προοδευτικών δυνάμεων των Τ/Κ με την Τουρκία χωρίς ουσιαστική προσπάθεια/πρόοδο στις συνομιλίες, προοπτικά επιταχύνει την αλλαγή του ιδεολογικού περιβάλλοντος στην κοινότητα. Αλλάζει τις κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες. Φέρνει νέα αιτήματα και διεκδικήσεις για προστασία της κοινοτικής ύπαρξης απένταντι σε πολιτικές ενσωμάτωσης. Η διχοτομημένη πραγματικότητα – πολιτική, οικονομική, κοινωνική – εξαναγκάζει τμήματα των Τ/Κ να συσπειρωθούν στις υφιστάμενες δομές της «ΤΔΒΚ» ως άμυνα απέναντι στην προσάρτηση. Συνεπώς η προσπάθεια για συγκλίσεις στις συνομιλίες θα πρέπει να είναι άμεση και περιεκτική με τη μορφή δημιουργίας κεντρομόλων/επανενωτικών τετελεσμένων-εμποδίων ενάντια σε φυγόκεντρες/διαχωριστικές δυναμικές.

Νίκος Μούδουρος

15 Ιουνίου 2016

Οι πρόνοιες του πρωτοκόλλου Άγκυρας-Τουρκοκυπρίων που οδηγούν στην πλήρη ανατροπή των ισορροπιών και στη δημιουργία νέων διλημμάτων

Όπως ήταν αναμενόμενο, η διαρροή στον τουρκοκυπριακό Τύπο ολόκληρου του κειμένου του νέου τρίχρονου οικονομικού πρωτοκόλλου για την περίοδο 2016-2018 που θέλει να επιβάλει η Άγκυρα στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα, προκάλεσε ποικίλες αντιπαραθέσεις και συζητήσεις. Όμως το περιβάλλον στην κοινότητα αναγκάζει σε μια πιο προσεκτική ανάλυση της «μεγάλης εικόνας» που δημιουργείται μέσα από τους όρους του πρωτοκόλλου, καθώς και των κατευθύνσεων που σχεδιάζονται για το άμεσο μέλλον. Η ανάδειξη των αντιπαραθέσεων που επικεντρώνονται στο περιεχόμενο του συνδυασμού των κομμάτων που θα αναλάβουν την υλοποίηση του πρωτοκόλλου ή το ζήτημα της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, είναι θέματα που από μόνα τους δεν μπορούν να ξεδιπλώσουν την περιεκτική αλλαγή που βιώνουν οι Τουρκοκύπριοι και που στον ένα ή στον άλλο βαθμό θα επηρεάσει την Ελληνοκυπριακή κοινότητα. Το περιεχόμενο του τρίχρονου οικονομικού πρωτοκόλλου δεν αφορά μόνο στην αμφισβήτηση της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ύπαρξης των Τουρκοκυπρίων. Αφορά στον ίδιο βαθμό και στην αλλαγή ισορροπιών ισχύος μέσα στην κοινωνία των κατεχομένων με τρόπο που να τίθενται οι βάσεις εμφάνισης νέων φορέων εξουσίας, οι οποίοι σταδιακά θα «αντικαθιστούν» τους Τουρκοκύπριους και θα διεκδικούν οι ίδιοι να γίνουν οι νέοι συνομιλητές των Ελληνοκυπρίων. Με λίγα λόγια, η μεσοπρόθεση και μακροπρόθεσμη προοπτική της εφαρμογής του νέου πρωτοκόλλου μετασχηματίζει τον πυρήνα του ζητήματος του διαμοιρασμού εξουσίας στο Κυπριακό πρόβλημα. Εάν μέχρι σήμερα Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι συζητούσαν τρόπους και μεθόδους συνδιαχείρισης και δημιουργικού διαμοιρασμού της εξουσίας μιας μελλοντικής ομοσπονδιακής πολιτείας, η προοπτική εφαρμογής του πρωτοκόλλου 2016-2018 και η πλήρης περιθωριοποίηση των Τουρκοκυπρίων θέτει τους Ελληνοκύπριους μπροστά στη διλημματική κατάσταση συζήτησης διαμοιρασμού εξουσίας με την ίδια την Άγκυρα.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πως θα είναι η νέα «ΤΔΒΚ»;»

Αφώτιστες στιγμές κυπριακής ιστορίας 4

Η πρώτη πιο σοβαρή και ολοκληρωμένη προσπάθεια εισαγωγής νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα, έγινε από τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, Τουργκούτ Οζάλ, το καλοκαίρι του 1986. Με αφορμή το αίτημα Έρογλου για παραχώρηση 12 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών από την Άγκυρα, ο Οζάλ προχώρησε στον καταρτισμό ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αλλαγής του οικονομικού μοντέλου των κατεχομένων, στα πρότυπα των γνωστών αποφάσεων της 24ης Ιανουαρίου 1980 που ουσιαστικά εμβάθυναν τη νεοφιλελεύθερη στροφή της τουρκικής οικονομίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Οζάλ και Τουρκοκύπριοι: Η αρχή των μνημονίων»

Διδάγματα από την πρόσφατη αντιπαράθεση Άγκυρας-Τουρκοκυπρίων

Με τις τελικές υπογραφές στη δεύτερη «διακυβερνητική» συμφωνία για τη λειτουργία του υποθαλάσσιου αγωγού και για τη διαχείριση του νερού στις 2 Μαρτίου 2016, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην υπόθεση μετασχηματισμού των κατεχομένων. Μπορεί η υπογραφή της συμφωνίας να θεωρείται ως η κατάληξη του πρόσφατου κύκλου αντιπαράθεσης μεταξύ Άγκυρας και Τουρκοκυπρίων, όμως την ίδια στιγμή θα πρέπει να θεωρηθεί και ως η έναρξη νέων δυναμικών διαδικασιών που θα χαρακτηρίζουν την εξέλιξη της Τουρκοκυπριακής κοινότητας ιδιαίτερα σε περίπτωση αποτυχίας επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος. Η ουσία του τελικού κειμένου της συμφωνίας για το νερό αντικατοπτρίζει τις ισορροπίες ισχύος μεταξύ Τουρκίας και Τουρκοκυπριακής κοινότητας. Ο ισχυρός επέβαλε τους βασικούς όρους της φιλοσοφίας με την οποία σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε ο υποθαλάσσιος αγωγός μεταφοράς νερού. Όμως η στατική αντιμετώπιση της κατάληξης που είχε το θέμα, δημιουργεί εμπόδια σε μια ευρύτερη κατανόηση των μετατοπίσεων που εκφράζονται σε κοινωνικό επίπεδο ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους. Οι μετατοπίσεις αυτές είναι σημαντικές, αφού σχετίζονται άμεσα με την εξέλιξη των σχέσεων Τουρκίας-Τουρκοκυπριακής κοινότητας, με την εξέλιξη γενικότερα των σχέσεων Τουρκίας-Κύπρου, καθώς και με την αλλαγή του ιδεολογικού περιβάλλοντος στα κατεχόμενα.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ιδιωτικοποίηση του νερού στα κατεχόμενα: Το τέλος ή η αρχή;»

 

Ο ποδοσφαιρικός «εξορθολογισμός» στη σχέση Τουρκίας-Τουρκοκυπρίων

«Έγινε αυτό που φοβόμασταν! Η τουρκοκυπριακή ομοσπονδία ποδοσφαίρου γίνεται μέλος της ΚΟΠ». Αυτός ήταν ο τίτλος της διαδικτυακής έκδοσης της τουρκικής εφημερίδας Χιουριέτ στις 28 Μαρτίου 2015, με τον οποίο φιλοξενούσε την είδηση ότι ο πρόεδρος της τ/κ ομοσπονδίας, Χασάν Σέρτογλου, θα πραγματοποιήσει τη Δευτέρα 30 Μαρτίου δημοσιογραφική διάσκεψη για να ανακοινώσει την νέα εξέλιξη. Η απόφαση των Τουρκοκύπριων παραγόντων του ποδοσφαίρου, είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα της λήξης της διορίας που έδωσαν στην τουρκική ομοσπονδία ποδοσφαίρου για να αποσύρει την απόφασή της να ανοίξει γραφεία αντιπροσωπείας στην Κύπρο (με τα οποία θα αναλάβει την εκπροσώπηση των Τουρκοκυπρίων στους διεθνείς ποδοσφαιρικούς οργανισμούς) και να λύσει το πρόβλημα της μη καταβολής χρημάτων για μεταγραφές Τουρκοκυπρίων σε τουρκικές ομάδες.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο κυπριακός φούρπος ως το απόλυτα πολιτικό: Εικόνες από την εξέλιξη μιας τουρκοκυπριακής ανεξαρτησιακής διεκδίκησης»