Ετικέτα: Τουρκοκυπριακές Δομές

Αφώτιστες στιγμές κυπριακής ιστορίας 2

Το πιο πάνω απόσπασμα από την τουρκοκυπριακή εφημερίδα Zafer, προβάλλει την εξής είδηση: «Η συντεχνία των Τουρκοκύπριων Δασκάλων Δημοτικής Εκπαίδευσης κατά την έκτακτη της συνεδρία την προηγούμενη Πέμπτη αποφάσισε ομόφωνα την έγκριση του ‘σχεδίου αντίστασης’ που πρότεινε το εκτελεστικό συμβούλιο και με αυτό τον τρόπο άρχισε τον πρώτο δραστικό αγώνα μέσα στην κοινότητα ενάντια στην αδικία. Στη φωτογραφία είναι οι δάσκαλοι που λένε ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ». Η συγκεκριμένη είδηση, τη συγκεκριμένη περίοδο από την εν λόγω εφημερίδα, αποκτά μια πολυδιάστατη σημασία για την κυπριακή ιστορία.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι και εθνικιστική ελίτ»

Αφώτιστες στιγμές κυπριακής ιστορίας 1

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η μετάφραση άρθρου του Mustafa Akıncı με τίτλο «Τι μας απέμεινε για ενσωμάτωση;», το οποίο δημοσιεύθηκε στην τουρκοκυπριακή εφημερίδα Ortam στις 9 Σεπτεμβρίου 1995. Το άρθρο είναι χαρακτηριστικό της εποχής και των σχέσεων μεταξύ Τουρκοκυπριακής κοινότητας και Τουρκιάς. Γράφτηκε σε μια συγκυρία κατά την οποία ο Demirel – τότε Πρόεδρος της Τουρκίας – επιδίωκε να συνεχίσει την αντίληψη Özal περί μιας νεοφιλελεύθερης ενσωμάτωσης των κατεχόμενων με την τουρκική αγορά. Όντως στη συγκεκριμένη περίοδο έγιναν πολλές προσπάθειες για μια περαιτέρω ενσωμάτωση, χωρίς ωστόσο να υλοποιούν όλες το σκοπό τους. Εξέλιξη που εξαρτήθηκε εν πολλής τόσο από τις τουρκοκυπριακές αντιδράσεις, όσο και από την πορεία ανάπτυξης της ίδιας της τουρκικής οικονομίας. Στο κείμενο του, ο Akıncı, περιγράφει με «ειρωνικούς τόνους» τη δομική εξάρτηση της κοινότητας από την Τουρκία και με τρόπο που να φέρνει στην επιφάνεια χαρακτηριστικές στιγμές της κοινωνικής εξέλιξης των Τουρκοκυπρίων στη μετά του 1974 εποχή.

Συνεχίστε την ανάγνωση του ««Τι μας απέμεινε για ενσωμάτωση;»… Ένα παλιό άρθρο του Akıncı»

 

Ο ποδοσφαιρικός «εξορθολογισμός» στη σχέση Τουρκίας-Τουρκοκυπρίων

«Έγινε αυτό που φοβόμασταν! Η τουρκοκυπριακή ομοσπονδία ποδοσφαίρου γίνεται μέλος της ΚΟΠ». Αυτός ήταν ο τίτλος της διαδικτυακής έκδοσης της τουρκικής εφημερίδας Χιουριέτ στις 28 Μαρτίου 2015, με τον οποίο φιλοξενούσε την είδηση ότι ο πρόεδρος της τ/κ ομοσπονδίας, Χασάν Σέρτογλου, θα πραγματοποιήσει τη Δευτέρα 30 Μαρτίου δημοσιογραφική διάσκεψη για να ανακοινώσει την νέα εξέλιξη. Η απόφαση των Τουρκοκύπριων παραγόντων του ποδοσφαίρου, είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα της λήξης της διορίας που έδωσαν στην τουρκική ομοσπονδία ποδοσφαίρου για να αποσύρει την απόφασή της να ανοίξει γραφεία αντιπροσωπείας στην Κύπρο (με τα οποία θα αναλάβει την εκπροσώπηση των Τουρκοκυπρίων στους διεθνείς ποδοσφαιρικούς οργανισμούς) και να λύσει το πρόβλημα της μη καταβολής χρημάτων για μεταγραφές Τουρκοκυπρίων σε τουρκικές ομάδες.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο κυπριακός φούρπος ως το απόλυτα πολιτικό: Εικόνες από την εξέλιξη μιας τουρκοκυπριακής ανεξαρτησιακής διεκδίκησης»

Σκιαγραφώντας την τ/κ πραγματικότητα, μετά από 30 χρόνια ψευδοκράτους, με τον Νίκο Μούδουρο

Το αίτημα για αυτοδιοίκηση, για αυτόνομη ανάπτυξη, αποκτά στο πλαίσιο της τ/κ Αριστεράς τον χαρακτήρα της συνεργασίας σε ένα κοινό κράτος, ενώ όσο πάμε στα δεξιά του πολιτικού χάρτη βλέπουμε το αίτημα της αυτοδιοίκησης να παίρνει περισσότερο τον χαρακτήρα της ανεξαρτησίας ενός κυρίαρχου κράτους

Του Γιώργου Κακούρη

Εφημερίδα Πολίτης, 24 Νοεμβρίου 2013

Το κλειδί για να κατανοήσουμε το ψευδοκράτος, πέρα από τη γνωστή φόρμουλα την οποία χρησιμοποιεί τα τελευταία χρόνια η ε/κ πολιτική ελίτ, είναι να το δούμε στο ιστορικό του πλαίσιο. «Θα πρέπει να αποδεχθούμε και μια ιστορική συνέχεια που σχετίζεται με την ιστορία της Κύπρου, δηλαδή με την εξελικτική πορεία εμφάνισης χωριστών θεσμών και δομών εξουσίας μέσα στην τ/κ κοινότητα αλλά και ως μια ιστορική ρήξη ως αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής», μας εξηγεί ο τουρκολόγος Νίκο Μούδουρος, ο οποίος εδώ και χρόνια ασχολείται και αναλύει την τουρκοκυπριακή κοινότητα – τόσο ακαδημαϊκά όσο και ως σύμβουλος του τέως Προέδρου Χριστόφια. Κι αυτό γιατί αν μελετήσουμε τις δομές του «κράτους» του 1983 μπορούμε να δούμε μια συνέχεια με τις δομές που άρχισαν να δημιουργούνται με βίαιο τρόπο από το 1963. Από εκεί και πέρα, αν και είναι σωστή η νοηματοδότησή του με τον όρο «κατοχικό καθεστώς», αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται μέσα στον χρόνο είναι ένα «καθεστώς κηδεμονίας» που αφήνει χώρο, αν και περιορισμένο, για να λειτουργήσουν διαδικασίες εκλογικές και πολιτικές.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τι είναι πραγματικά η «ΤΔΒΚ»;»