Οι πρόνοιες του πρωτοκόλλου Άγκυρας-Τουρκοκυπρίων που οδηγούν στην πλήρη ανατροπή των ισορροπιών και στη δημιουργία νέων διλημμάτων
Όπως ήταν αναμενόμενο, η διαρροή στον τουρκοκυπριακό Τύπο ολόκληρου του κειμένου του νέου τρίχρονου οικονομικού πρωτοκόλλου για την περίοδο 2016-2018 που θέλει να επιβάλει η Άγκυρα στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα, προκάλεσε ποικίλες αντιπαραθέσεις και συζητήσεις. Όμως το περιβάλλον στην κοινότητα αναγκάζει σε μια πιο προσεκτική ανάλυση της «μεγάλης εικόνας» που δημιουργείται μέσα από τους όρους του πρωτοκόλλου, καθώς και των κατευθύνσεων που σχεδιάζονται για το άμεσο μέλλον. Η ανάδειξη των αντιπαραθέσεων που επικεντρώνονται στο περιεχόμενο του συνδυασμού των κομμάτων που θα αναλάβουν την υλοποίηση του πρωτοκόλλου ή το ζήτημα της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, είναι θέματα που από μόνα τους δεν μπορούν να ξεδιπλώσουν την περιεκτική αλλαγή που βιώνουν οι Τουρκοκύπριοι και που στον ένα ή στον άλλο βαθμό θα επηρεάσει την Ελληνοκυπριακή κοινότητα. Το περιεχόμενο του τρίχρονου οικονομικού πρωτοκόλλου δεν αφορά μόνο στην αμφισβήτηση της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ύπαρξης των Τουρκοκυπρίων. Αφορά στον ίδιο βαθμό και στην αλλαγή ισορροπιών ισχύος μέσα στην κοινωνία των κατεχομένων με τρόπο που να τίθενται οι βάσεις εμφάνισης νέων φορέων εξουσίας, οι οποίοι σταδιακά θα «αντικαθιστούν» τους Τουρκοκύπριους και θα διεκδικούν οι ίδιοι να γίνουν οι νέοι συνομιλητές των Ελληνοκυπρίων. Με λίγα λόγια, η μεσοπρόθεση και μακροπρόθεσμη προοπτική της εφαρμογής του νέου πρωτοκόλλου μετασχηματίζει τον πυρήνα του ζητήματος του διαμοιρασμού εξουσίας στο Κυπριακό πρόβλημα. Εάν μέχρι σήμερα Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι συζητούσαν τρόπους και μεθόδους συνδιαχείρισης και δημιουργικού διαμοιρασμού της εξουσίας μιας μελλοντικής ομοσπονδιακής πολιτείας, η προοπτική εφαρμογής του πρωτοκόλλου 2016-2018 και η πλήρης περιθωριοποίηση των Τουρκοκυπρίων θέτει τους Ελληνοκύπριους μπροστά στη διλημματική κατάσταση συζήτησης διαμοιρασμού εξουσίας με την ίδια την Άγκυρα.