Νεοφιλελευθερισμός – ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΤΕΡΑ

Πότε θα καταρρεύσει η εξουσία Ερντογάν;

Η συζήτηση που αναπτύχθηκε σ’ ένα μέρος του αγγλόφωνου διεθνούς Τύπου, αλλά και από το σύνολο της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης στην Τουρκία, ήδη από τους τελευταίους μήνες του 2021 είχε στο επίκεντρο την εξής «δεδομένη» προοπτική: Η εξουσία Ερντογάν καταρρέει, όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι από το 2023 θα υπάρχει μια νέα κυβέρνηση και συνεπώς οι αναζητήσεις του διεθνούς παράγοντα θα πρέπει να στραφούν πλέον σε μια «μετα-ερντογανική» Τουρκία. Η εκτίμηση αυτή βασιζόταν σε κάποια δεδομένα. Μεταξύ αυτών, το κυρίαρχο ήταν η οικονομική κρίση και οι δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις που προκάλεσε τον τελευταίο χρόνο στην πλειοψηφία της κοινωνίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του

Τουρκία: Το νέο οικονομικό μοντέλο, οι εκλογές και η κοινωνία του μέσου κατώτατου μισθού

Της Ιουλιέτας Μιχαήλ

Ένα νέο οικονομικό μοντέλο προσπαθεί να προωθήσει ο Τούρκος Πρόεδρος με απώτερο στόχο την απεξάρτηση από τις διεθνείς αγορές. Το 2022 για τον Ερντογάν προμηνύεται δύσκολο και δεν αποκλείεται να επιχειρήσει να διεξάγει τις εκλογές νωρίτερα.

Μιλώντας στο ant1.com.cy ο Λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, Δρ. Νίκος Μούδουρος ανέλυσε το πολιτικό σκηνικό και την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία αυτή την περίοδο.

Συνεχίστε την ανάγνωση του

Πολιτικές προεκτάσεις της οικονομικής κρίσης στην Τουρκία. Εκπομπή «Από Μέρα σε Μέρα»

Εκπομπή ΡΙΚ «Από Μέρα σε Μέρα», στις 30 Νοεμβρίου 2021

Ο εμφύλιος των επιχειρηματιών της Τουρκίας και το δίλημμα της αντιπολίτευσης

«Όσο βρίσκομαι σε αυτό το αξίωμα, θα συνεχίσω μέχρι τέλους τον αγώνα μου ενάντια στα επιτόκια και τον πληθωρισμό. Σε αυτό το θέμα ο λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος. Εφόσον είναι ξεκάθαρος τότε τι συμβαίνει με όλους αυτούς που υποστηρίζουν ψηλά επιτόκια;». Αυτά, μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών, ανέφερε ο Ερντογάν στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στις 17 Νοεμβρίου 2021. Την επόμενη μέρα, η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας αποφάσισε να συνεχίσει την μείωση των επιτοκίων από το 16% στο 15%, ενώ η αξία της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου και του ευρώ βρέθηκε σε νέο αρνητικό ρεκόρ εικοσαετίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του

GeoInsight: H δομική κρίση στην Τουρκία

Στην πιο πάνω φωτογραφία ο παρουσιαστής του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του φιλοκυβερνητικού TGRT χθές βράδι (23/11), διαφημίζει με περηφάνια ότι η Τουρκία έχει πλέον την πιο φθηνή εργασία, ιδιαίτερα ελκυστική για επενδύσεις από το εξωτερικό. Με τον κατώτατο μισθό να μειώνεται στα 220 δολάρια και τον τίτλο της είδησης να είναι «σε εμάς ο εργάτης είναι πολύ φθηνός!»

Αντιμετωπίζει οικονομική κρίση η Τουρκία; Χρησιμοποιώντας μόνο τους τεχνικούς όρους της κυρίαρχης οικονομικής αντίληψης, κάποιος μπορεί εύκολα να φτάσει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει “οικονομική κρίση” γιατί δεν σημειώνεται συρρίκνωση της οικονομίας τα τελευταία δυο συνεχόμενα τρίμηνα. Αντίθετα από το 2018 και μετά η τουρκική οικονομία καταγράφει σχετική και κάποτε ασθενική μεγέθυνση. Το 2018 ήταν στο 2,9%, το 2019 ήταν στο 0.9%, το 2020 – πρώτη χρονιά της πανδημίας – η μεγέθυνση καταγράφηκε στο 1,8%. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του τουρκικού κράτους, αλλά και της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οικονομία της χώρας το 2021 αναμένεται να μεγεθυνθεί περίπου στο 7%-8%. Συνεπώς πως μπορεί να αξιολογηθεί η δραματική κοινωνικοοικονομική κατάσταση που βιώνεται τουλάχιστον τους τελευταίους έντεκα μήνες που η τουρκική λίρα έχασε περίπου το 70% της αξίας της έναντι δολαρίου και ευρώ;

Συνεχίστε την ανάγνωση του

Τα δύο «έθνη» της Τουρκίας

8-1

Πάλι βρυχάται η Τουρκία, συνεχίζει να διεκδικεί συμμετοχή στο ενεργειακό παιγνίδι και γεωστρατηγικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο. Απειλεί Ελλάδα και Κύπρο με γεωτρήσεις στις δύο ΑΟΖ, και εντείνει τη στήριξή της στο καθεστώς Σάρατζ στη Λιβύη με στόχο να προχωρήσουν οι έρευνες για υδρογονάνθρακες στην περιοχή. Ο δρ Νίκος Μούδουρος, λέκτορας Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα την Τουρκία σήμερα, της οποίας «τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της εξουσίας προσανατολίζονται στην εμπέδωση ενός αυταρχικού κράτους», όπως ο ίδιος λέει. Εκείνο που ουσιαστικά υπονοείται στην τουρκική περίπτωση, σημειώνει, είναι η σταθεροποίηση των χαρακτηριστικών του προεδρικού συστήματος έτσι όπως αυτό υιοθετήθηκε με το δημοψήφισμα του 2017 και τις διπλές εκλογές του 2018. «Η υπερσυγκέντρωση των εκτελεστικών εξουσιών στο Προεδρικό Μέγαρο, η αποδυνάμωση έως και κατάργηση των μηχανισμών ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας, η αμφισβήτηση των μηχανισμών δημοκρατικής διαβούλευσης και ο δραστικός περιορισμός του πεδίου της πολιτικής δραστηριότητας της αντιπολίτευσης, μπορούν να καταγραφούν ως μερικά από τα σημαντικά χαρακτηριστικά» αναφέρει ο κ. Μούδουρος, σε συνέντευξή του στον «Π».

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τα δύο «έθνη» της Τουρκίας»

Ο κορωνοϊός, ο φορτηγατζής και ο Έρντογαν

koronavirus 1

«Αν δεν δουλέψουμε θα πεινάσουμε. Πως να μείνουμε σπίτι; Αν δεν δουλέψω στο σπίτι δεν θα υπάρχει ψωμί, δεν θα πληρώσω το ρεύμα, ούτε το νερό, ούτε το ενοίκιο. Και αν δεν μπορέσω να τα πληρώσω αυτά ούτως ή άλλως καλύτερα να πεθάνω… Για αυτό πριν μας πείτε να μείνουμε σπίτι να λάβετε μέτρα για εμάς, ούτως ώστε και εμείς να μπορούμε να προστατευτούμε. Όμως να ξέρετε κάτι… εμένα δεν θα με πεθάνει ο κορωνοϊός, αλλά το σύστημα σας». Αυτά είχε πει σε βίντεο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 29 Μαρτίου 2020, ο Μαλίκ Γιλμάζ. Φορτηγατζής στο επάγγελμα, παντρεμένος με ένα παιδί, ο Τούρκος εργάτης χρησιμοποίησε την προσωπική του εμπειρία και περιέγραψε – συνειδητά ή όχι – την κρίσιμη κατάσταση στην οποία περιήλθαν εκατομμύρια μισθωτοί στη χώρα ως αποτέλεσμα της πανδημίας του κορωνοϊού και των πολιτικών της κυβέρνησης Έρντογαν. Για να συμπληρωθεί η χαρακτηριστική ιστορία του Γιλμάζ, θα πρέπει να αναφερθεί ότι την επόμενη μέρα συνελήφθηκε με την κατηγορία ενθάρρυνσης του πληθυσμού σε μη εφαρμογή των νόμων του κράτους. Αφέθηκε ελεύθερος με απαγορεύσεις μετακίνησης και όπως ο ίδιος δήλωσε σε ΜΜΕ, τώρα φοβάται ότι θα μείνει άνεργος.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο κορωνοϊός, ο φορτηγατζής και ο Έρντογαν»

Πως πεθαίνουν οι φτωχοί στην Τουρκία;

Στις 5 Νοεμβρίου 2019, η αστυνομία έφτασε στο διαμέρισμα μετά από το τηλεφώνημα του μπακάλη της γειτονιάς στην περιοχή Φάτιχ της Κωνσταντινούπολης. Στην εξώπορτα βρήκε αναρτημένο το εξής σημείωμα: «Μην εισέλθετε στο διαμέρισμα. Έχει κυάνιο. Τηλεφωνήστε άμεσα στην αστυνομία». Η ειδική ομάδα άνοιξε την πόρτα και βρέθηκε ενώπιον τεσσάρων πτωμάτων. Ήταν τα τέσσερα αδέρφια της οικογένειας Γετισκίν που αυτοκτόνησαν. Από τα τέσσερα αδέρφια ηλικίας 48, 54, 56 και 60, τα τρία ήταν άνεργοι εδώ και κάποια χρόνια. Αποφάσισαν να μοιραστούν το διαμέρισμα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Η Όγια, καθηγήτρια μουσικής και η μοναδική από τα αδέρφια που εργαζόταν, δεν μπορούσε πλέον να βοηθήσει στην ικανοποίηση των βασικών αναγκών. Λόγω χρεών το μεγαλύτερο μέρος του μισθού της ήταν υπό κατάσχεση. Τους τελευταίους μήνες δεν μπόρεσαν να πληρώσουν ούτε το λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος, ούτε του νερού. Ούτε ακόμα και την λίστα βερεσέ του μπακάλη, η οποία τον Οκτώβριο έφτασε τις 2.260 τουρκικές λίρες, περισσότερες από τον κατώτατο μισθό του 2019 στην Τουρκία που καθορίστηκε στις 2.020 τουρκικές λίρες.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πως πεθαίνουν οι φτωχοί στην Τουρκία; «

Η κρίση του τουρκικού ισλαμισμού και οι διασπάσεις του «ερντογανικού» μονοκομματισμού

erdogan-24_16_9_1529303651

Είναι γεγονός ότι ο πόλεμος στην Συρία έχει επικαλύψει με «θεαματικό τρόπο» την καθημερινότητα στην Τουρκία. Ωστόσο στο παρόν στάδιο δεν πέτυχε να ακυρώσει ένα από τα σημαντικότερα θέματα της αντιπαράθεσης που σχετίζεται με το μέλλον του Κόμματος Δικαιοσύνη και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Ηλεκτρονικά και συμβατικά ΜΜΕ έστρεψαν την προσοχή τους στο μέτωπο του πολέμου, όμως είναι γεγονός ότι το ερώτημα εάν «το Κόμμα Δικαιοσύνης βρίσκεται σε διαδικασία κατάρρευσης» συνεχίζει να επιβιώνει αναπαράγοντας μια βασική αντιπαράθεση μετά τις δημοτικές εκλογές του 2019. Ο βασικός λόγος εμφάνισης αυτής της αντιπαράθεσης είναι η πρόθεση πρώην στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, όπως ο Αλί Μπαμπατζιάν και ο Αχμέτ Νταβούτογλου, να προχωρήσουν στην ίδρυση νέων κομμάτων. Η εξαγωγή συμπερασμάτων που επικεντρώνονται περισσότερο σε πιθανότητες κατάρρευσης του κόμματος του Έρντογαν πριν ακόμα την εμφάνιση και την λειτουργία των νέων σχηματισμών, είναι πρώιμη. Η παρακολούθηση των αλλαγών που καταγράφονται στο πολιτικό σύστημα πρωτίστως θα πρέπει να λάβει υπόψη την διαφαινόμενη εδώ και χρόνια κρίση του ισλαμικού κινήματος, την εξέλιξη των εσωτερικών διαφωνιών και διαφοροποιήσεων στο κυβερνών κόμμα, αλλά και την μετάβαση της Τουρκίας στο προεδρικό σύστημα. Γιατί με την υιοθέτηση και την όντως προβληματική λειτουργία του προεδρικού συστήματος στην χώρα, ήδη έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις μιας ευρύτερης πολιτικής αλλαγής με νέες κομματικές ισορροπίες. Με λίγα λόγια η Τουρκία του «ιδιαίτερου κοινοβουλευτικού συστήματος» δεν θα είναι η ίδια με την Τουρκία του επίσης «ιδιαίτερου» προεδρικού συστήματος.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η κρίση του τουρκικού ισλαμισμού και οι διασπάσεις του «ερντογανικού» μονοκομματισμού»

Μια κοινωνία που «δυσκολεύει» τον Έρντογαν

S-HK-Umit-John-Keane-Surface-Noise — John Keane, Surface Noise (Freedom and Authority), 2012

Η σημασία των νέων κοινωνικών εξελίξεων που φθείρουν την εξουσία του ΑΚΡ

Η ολοκλήρωση των δημοτικών εκλογών του 2019 στην Τουρκία σηματοδότησε και την λήξη της ηγεσίας του ισλαμικού κινήματος στην Κωνσταντινούπολη μετά από 25 συνεχόμενα χρόνια. Η εκλογική ήττα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στις 31 Μαρτίου 2019 με περίπου 13 χιλιάδες ψήφους διαφορά από τον Εκρέμ Ιμάμογλου, μετατράπηκε σε «συντριβή» 800 χιλιάδων ψήφων και περίπου 10%, μέσα σε περίοδο λιγότερη των τριών μηνών. Το σημαντικότερο ίσως στοιχείο ήταν ότι έστω και σε περιορισμένο βαθμό, για πρώτη φορά ψηφοφόροι του κυβερνώντος ΑΚΡ έκαναν το μεγάλο βήμα της στήριξη υποψηφιότητας από την αντιπολίτευση. Μέσα στο προαναφερθέν πλέγμα, ξεχωρίζει η αμφισβήτηση του πολιτικού μύθου περί του «αήττητου Έρντογαν».

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μια κοινωνία που «δυσκολεύει» τον Έρντογαν»