Κατηγορία: Μέση Ανατολή

Στη λεκάνη της Μεσογείου, για άλλη μια φορά, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Στη Συρία δοκιμάζεται η ισχύς των συνήθων πρωταγωνιστών, ενώ οι συσχετισμοί δυνάμεων μεταβάλλονται και νέοι δημιουργούνται. Για όλα αυτά, τη σημασία τους στην ευρύτερη περιοχή αλλά και στην Κύπρο, μιλά στην «Κυριακάτικη Χαραυγή» ο λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών Πανεπιστημίου Κύπρου, Νίκος Μούδουρος.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τουρκία, Συρία, Κύπρος: Η σταδιακή μετάβαση…»

 Η ανεξαρτησία των Κούρδων και η πολυπλοκότητα της κρίσης στην Μέση Ανατολή

Η κουρδική ανεξαρτησία ως ζήτημα 100 χρόνων…

Το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ πραγματοποιήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2017 και όπως είναι γνωστό κατέληξε με το συντριπτικό 92.7% στήριξης του «ναι». Είναι ένα από εκείνα τα γεγονότα-τομές που οι ιστορικοί της περιοχής δεν θα μπορούν να προσπεράσουν. Την ίδια στιγμή είναι εξέλιξη που θα επηρεάζει την καθημερινότητα της Μέσης Ανατολής για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμα. Η 25^η Σεπτεμβρίου 2017 είναι ιστορικά η δεύτερη φορά στα τελευταία περίπου 100 χρόνια που η διεθνής κοινότητα βρίσκεται, με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, αντιμέτωπη με το ζήτημα της ανεξαρτησίας των Κούρδων της περιοχής. Η πρώτη φορά ήταν στο περιβάλλον που δημιούργησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, όταν το θέμα ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν εισήλθε στις διεθνείς σχέσεις, μάλιστα συμπεριλαμβάνοντας τότε ένα μέρος των εδαφών της τότε καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και σημερινής Τουρκίας. Η εν λόγω περίοδος τελικά στιγματίστηκε από την αγγλογαλλική συμφωνία αποικιοκρατικού χαρακτήρα, γνωστότερη ως «μυστική συμφωνία Σάικς-Πικό», στη βάση της οποίας η Βρετανία και η Γαλλία μοίρασαν σε σφαίρες επιρροής πολλές από τις αραβικές επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έστω και αν η συγκεκριμένη συμφωνία δεν ήταν ο μοναδικός παράγοντας καθορισμού του χάρτη της Μέσης Ανατολής, εντούτοις είναι γεγονός ότι η εμφάνιση των εθνικών κρατών της περιοχής που μεταξύ άλλων κατακερμάτισε τον κουρδικό πληθυσμό σε τέσσερα διαφορετικά κρατικά σύνορα (Τουρκία, Ιράκ, Συρία, Ιράν), θεωρείται από πολλούς ως προϊόν της δυτικής επιθετικότητας και επιβολής. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των Κούρδων φέρει μαζί του μέχρι σήμερα την ιστορική πεποίθηση ότι αυτοί ήταν οι ανταγωνισμοί που τους στέρησαν την άσκηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης τους. Από τότε μέχρι σήμερα πολλοί είναι αυτοί που περιγράφουν τον κουρδικό πληθυσμό ως το «μεγαλύτερο έθνος χωρίς κράτος».

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Όταν η Ιστορία επανέρχεται στην καθημερινότητα»

Η αξιολόγηση που ακολουθεί είναι αποτέλεσμα της σύνθεσης των μέχρι τώρα δημοσιευμένων πληροφοριών από τουρκικές πηγές σε σχέση με τη δολοφονία του Πρέσβη της Ρωσίας στην Άγκυρα στις 19 Δεκεμβρίου 2016. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένη. Υπάρχουν πολλά ακόμα που θα αποκαλυφθούν, αλλά και πολλά – ίσως περισσότερα – που δεν πρόκειται να αποκαλυφθούν ποτέ.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μια δολοφονία, πολλά τα ερωτηματικά…»

 Αντιπαραθέσεις και παζαρέματα σε ένα κατατεμαχισμένο Ιράκ

Τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη ιρακινά και άλλα αραβικά ΜΜΕ δημοσίευσαν την πληροφορία ότι ο ηγέτης του «Ισλαμικού Κράτους», Μπαγκνταντί «θεάθηκε να κυκλοφορεί με αυτοκινητοπομπή σε δρόμους της Μοσούλης». Σύμφωνα με αναλυτές, αυτή η κίνηση του επικεφαλής της τρομοκρατικής οργάνωσης εάν επιβεβαιωθεί, τότε σχετίζεται με δύο πολύ σημαντικές εξελίξεις. Η πρώτη είναι η γενικότερη αστάθεια που σημειώνεται στη Μοσούλη το τελευταίο χρονικό διάστημα σε συνδυασμό με την άνοδο των αντιστάσεων μέρους του τοπικού πληθυσμού ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος. Η παρουσία του Μπαγκνταντί ήθελε έτσι να δώσει το μήνυμα της συνέχισης της οργανωμένης ισλαμικής εξουσίας. Η δεύτερη εξέλιξη είναι η κορύφωση των σχεδιασμών του διεθνούς συνασπισμού για την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης με στόχο την απελευθέρωση της Μοσούλης από το Ισλαμικό Κράτος. Και σε αυτό το σημείο, ο ηγέτης των τζιχαντιστών ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι «είναι παρόν».

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η Τουρκία και… «ξαφνικά» η Μοσούλη»

Στις 19 Ιουλίου 2016 θα γιορταστεί η επέτειος της «επανάστασης της Ροζιάβα» (Rojava). Τη συγκεκριμένη μέρα το 2012, η πόλη Κομπάνε στα βόρεια της Συρίας πέρασε στο διοικητικό και πολιτικό έλεγχο του κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD). Το 2014 η διαδικασία ολοκληρώθηκε όταν στο διοικητικό επίπεδο ενοποιήθηκαν τα τρία καντόνια Κομπάνε – Άρφιν – Τζίζιρε που συναποτελούν σήμερα την αυτόνομη περιοχή της Ροζιάβα. Για τους Κούρδους της περιοχής και όχι μόνο, η 19^η Ιουλίου 2012 συμβολίζει την έναρξη των προσπαθειών για μια νέα ζωή. Καθόλου τυχαία άλλωστε, η επιτυχής αντιμετώπιση των απειλών από το «Ισλαμικό Κράτος» τα τελευταία χρόνια επανέφεραν στο πολιτικό λεξιλόγιο την Ροζιάβα, με τρόπο που να την μετατρέπουν σε ένα νέο εθνικό-κουρδικό επίκεντρο. Η κουρδική λέξη «Ροζιάβα» παραπέμπει στη λέξη «Δύση». Περιγράφει το δυτικό Κουρδιστάν, δηλαδή τη σημερινή περιοχή της βόρειας Συρίας. Συνεπώς η ιδιαίτερα φορτισμένη ιστορία της συγκεκριμένης γεωγραφίας, καθώς και οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, καθιστούν αναγκαία μια πιο προσεκτική ματιά στις δυναμικές των γεγονότων.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Μια Δημοκρατία χωρίς Κράτος: Το κουρδικό παράδειγμα της Ροζιάβα»