Κατηγορία: Κουρδικό

«Εάν δεν ξεπεράσουμε τα σύνορα που βρίσκονται στις συνειδήσεις και στις καρδιές, δε θα είναι εφικτή καμιά λύση σε αυτές τις συγκρούσεις που συνεχίζονται για 100 χρόνια». Αυτά σημείωνε ο Πρόεδρος της Τουρκίας πρόσφατα σε ομιλία του, υπογραμμίζοντας το κεντρικό ιδεολογικό μήνυμα του σημερινού γεωπολιτικού οράματος της χώρας: Να μετατραπεί σε φορέα εγκαθίδρυσης μιας νέας περιφερειακής τάξης πραγμάτων στα πλαίσια ενός «μεταδυτικού» κόσμου. Να μετασχηματιστεί σε δύναμη που να «χαλαρώνει» τα σύνορα και να αμφισβητεί τις μέχρι σήμερα κρατούσες δομές και ισορροπίες της περιοχής. Να αναδεικνύεται σε «άξιο» εκπρόσωπο της διεκδίκησης του Μουσουλμανικού κόσμου για μεγαλύτερο μέρισμα στη παγκόσμια αγορά. Αυτή η αυτοπεποίθηση της Τουρκίας, η οποία φτάνει κάποτε στα όρια της αλαζονείας, μπορεί να γίνει καλύτερα αντιληπτή στη σημερινή χαοτική συγκυρία της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το φυσικό αέριο και ο «τουρκικός» μετα-δυτικός κόσμος»

KΟΜΠΑΝΙ, ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

 12 Οκτωβρίου 2014

Της Σιας Αναγνωστοπουλου

Στις μέρες μας, στη Μέση Ανατολή, οι σκελετοί του παρελθόντος –ενός συγκεκριμένου παρελθόντος– επανέρχονται στο παρόν με τον πλέον δραματικό τρόπο. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει βέβαια ότι, στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, στην οποία η πολιτική μετατρέπεται σε ζήτημα πολιτισμικών/εθνοτκών ή θρησκευτικών ιδιαιτεροτήτων, τα αδιέξοδα και οι αντιφάσεις του εκδηλώνονται με τον πιο βίαιο τρόπο στη Μέση Ανατολή – όπου τα όρια πολιτικού-θρησκευτικού είναι, λόγω της βεβαρημένης ιστορίας της δυσδιάκριτα. Αυτή η τόσο ταλαιπωρημένη περιοχή αναδύεται λοιπόν ως ο τόπος που η «ανθρώπινη κοινωνία» ξαναπιάνει το νήμα του παρελθόντος από εκεί όπου η νεοφιλελεύθερης εκδοχής νέα παράδοση πίστεψε ότι το έκοψε οριστικά.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το παρελθόν χειραφετεί το μέλλον»

Θετική αξιολογεί την αντίδραση του διεθνούς παράγοντα εναντίον των τουρκικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, ο τουρκολόγος και μέλος του Συμβουλίου Γεωστρατηγικών Μελετών, το οποίο συστάθηκε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, Νίκος Μούδουρος, προσθέτοντας, ωστόσο ότι η όποια αντίδραση πρέπει να εντάσσεται σε ένα ευθύτερο πλαίσιο των ισορροπιών όπως σχηματίζονται στην ευρύτερη περιφέρεια. Σύμφωνα με τον Νίκο Μούδουρο, φαίνεται ότι σε αυτό το πλαίσιο επικρατεί το πολιτικό βάρος της Τουρκίας, σε μια στιγμή που η περιοχή «φλέγεται». Αυτή η αξιολόγηση δεν είναι επιφανειακή, αλλά προκύπτει από το γεγονός ότι η Τουρκία, λόγω γεωγραφικής θέσης και πολιτικού υποβάθρου διεκδικεί να είναι ο βασικός παράγοντας του μετασχηματισμού ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, ξεκινώντας από την κατάσταση στη Σύρια, επεσήμανε ο Νίκος Μούδουρος.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η Τουρκία θα προκαλεί, όσο οι επιπτώσεις είναι διαχειρίσιμες»

 

Μέχρι και την ώρα που σύρονταν αυτές οι γραμμές, τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης μετέδιδαν την επέκταση των συγκρούσεων των Κούρδων με την οργάνωση του «Ισλαμικού Κράτους», στα σοκάκια της πόλης Kobane. Το μέλλον της πόλης αβέβαιο. Εδώ και ένα μήνα, οι Κούρδοι της Συρίας, στην ουσία «ελεύθεροι πολιορκημένοι» μέσα σε ένα τεράστιο αυτοδιοικούμενο θύλακα, δίνουν μια από τις σημαντικότερες μάχες για την ύπαρξη τους και για την κρατική τους οικοδόμηση. Επιβεβαιώνουν, ότι αποτέλεσαν και αποτελούν μια από τις συνεπέστερες δυνάμεις αντιμετώπισης του θρησκευτικού φανατισμού στην περιοχή. Πιθανή πτώση της Kobane, θα έχει ίσως αλυσιδωτές και μακροχρόνιες επιπτώσεις σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Ποια είναι λοιπόν η σημασία της πόλης και της κουρδική αντίστασης;

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο δίκαιος πόλεμος των Κούρδων σε τρία ερωτήματα»

Ακόμα και αν η ενίσχυση των ισλαμιστικών δομών εξουσίας της ISIS σε Ιράκ και Συρία αποδειχτεί «προσωρινή», η κατάληψη της Μοσούλης από την εν λόγω οργάνωση, έστω και συμβολικά, σπρώχνει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή σε μια νέα φάση της ιστορίας της. Η κολοσσιαία αποτυχία της πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή και το επίσημο τέλος της λεγόμενης αραβικής άνοιξης – εξελίξεις «συμπυκνωμένες» σήμερα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ – συνοδεύονται μεταξύ άλλων από τα εξής δεδομένα: αύξηση της ιρανικής επιρροής, ενίσχυση της πορείας τριχοτόμησης του Ιράκ, επιβίωση της εξουσίας Άσσαντ σε μια κατεστραμμένη Συρία, μια αποσταθεροποιημένη Αίγυπτος, ένας ισλαμιστικός (σουννιτικός) πόλος εξουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και μια νέα κουρδική πραγματικότητα, σαφέστατα πιο ολοκληρωμένη οργανωτικά, πολιτικά και ιδεολογικά.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η Μοσούλη, η Άγκυρα και η «Κουρδική άνοιξη»»