Ο Ερντάλ Ερέν θα είναι «για πάντα 17 χρονών»

«Δεν φοβάμαι το θάνατο. Αλλά το ότι δεν τον φοβάμαι, καθόλου δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να ζήσω περισσότερο και να αγωνιστώ… Ξέρω πόσο μεγάλος θα είναι ο πόνος επειδή θα χάσετε το παιδί σας. Όμως την ίδια στιγμή θέλω να ξέρετε και να αποδεχτείτε το γεγονός ότι τώρα έχετε χιλιάδες παιδιά. Πολλά από αυτά θα τα σκοτώσουν, αλλά δεν πρόκειται κανένα από εμάς να εξαφανίσουν… Σας εύχομαι μια ελεύθερη και ευτυχισμένη ζωή». Το απόσπασμα είναι από την τελευταία επιστολή του Ερντάλ Ερέν προς τους γονείς του.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο Ερντάλ Ερέν θα είναι «για πάντα 17 χρονών»»

Το φοιτητικό κίνημα στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου και η βία της εξουσίας

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το φοιτητικό κίνημα στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου και η βία της εξουσίας»

Η γυναίκα της απελευθέρωσης…

17097464_10155852809958976_8432835534137690990_o
Στα 23 της χρόνια, φοιτήτρια νομικής, της έμειναν τρία μαθήματα για να πάρει το πτυχίο της… Ο ενθουσιασμός της όμως για τους συναγωνιστές της και την εμπειρία του ΡΚΚ ήταν τέτοιος που ήθελε αμέσως να εγκαταλείψει τις σπουδές και να πάει στο βουνό. Ήξερε πολύ καλά τους κανόνες της οργάνωσης… κανένας νέος και νέα πριν τελειώσουν με επιτυχία τις σπουδές τους και πριν διασφαλίσουν την συνειδητή άδεια της οικογένειας τους, δεν εντάσσονταν στις ομάδες που θα πήγαιναν στο βουνό.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η γυναίκα της απελευθέρωσης…»

Τάξιμ: Η πλατεία είχε τη δική της ιστορία

1mayishaber.jpg

Διαφορετικές αναγνώσεις της πρωτομαγιάς στην Τουρκία

Για ακόμα μια φορά φέτος, η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) ήταν ιδιαίτερα «γρήγορη» στην απαγόρευση των πρωτομαγιάτικων εκδηλώσεων των συνδικάτων στην πλατεία Τάξιμ. Ήδη από τις 16 Απριλίου 2016, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Νουμάν Κουρτουλμούς, ανακοινώνοντας την εν λόγω απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου υπογράμμισε με νόημα: «Δεν είναι δυνατό να γίνουν εκδηλώσεις στη συγκεκριμένη πλατεία. Ο κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης μάλλον θα υποδείξει την πλατεία Γιενίκαπι». Την ίδια μέρα και ως απάντηση στην κυβερνητική απόφαση, η Συνομοσπονδία Επαναστατικών Εργατικών Συνδικάτων (DİSK) ανακοίνωσε την πρόθεσή της να γιορτάσει την πρωτομαγιά με πορείες και εκδηλώσεις στην πλατεία Τάξιμ. Γιατί τόση επιμονή από πλευράς κυβέρνησης να απαγορεύει τις συγκεντρώσεις στη συγκεκριμένη πλατεία; Ποια ανάγκη την οδηγεί στην υπόδειξη ενός άλλου χώρου για την πραγματοποίηση των εκδηλώσεων; Αλλά και γιατί αυτή η επιμονή των συνδικάτων να παραβλέπουν τα τελευταία χρόνια τις αποφάσεις της κυβέρνησης και να μην ακολουθούν τις «υποδείξεις» προς ένα άλλο «νόμιμο» χώρο; Τελικά, γιατί τόση φασαρία για μια πλατεία κάθε πρωτομαγιά στην Κωνσταντινούπολη; Μια απάντηση που στον ένα ή στον άλλο βαθμό αφορά συνολικά τα προαναφερθέντα ερωτήματα θα ήταν ότι πολύ απλά η αντιπαράθεση δε γίνεται «μόνο για την Τάξιμ», αλλά και γιατί η συγκεκριμένη όντως από πολλές απόψεις δεν είναι μόνο μια πλατεία με συμβατικούς όρους. Με λίγα λόγια, η πρωτομαγιά στην πλατεία Τάξιμ, είναι μια στιγμή που συμπυκνώνει τις μεγαλύτερες ανοιχτές αντιπαραθέσεις, αλλά και πληγές στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τάξιμ: Η πλατεία είχε τη δική της ιστορία»

Το περιβαλλοντικό κίνημα ως η «άλλη Τουρκία»

artvin cerattepe

Η αντιπολίτευση προς τον Έρντογαν που δύσκολα καταγράφεται

Στο ανατολικότερο άκρο των ακτών της Μαύρης Θάλασσας στην Τουρκία, βρίσκεται η μικρή πόλη Άρτβιν. Η Άρτβιν, με πληθυσμό περίπου 100 χιλιάδων ανθρώπων, είναι γνωστή για το σχετικά υψηλό βιοτικό της επίπεδο, για το σπάνιο περιβάλλον της, αλλά και για την έντονη ροπή προς τον αριστερό ακτιβισμό. Σε συγκεκριμένες συγκυρίες η Άρτβιν, πολιτικά και πολιτιστικά, δε μοιάζει σχεδόν καθόλου με την υπόλοιπη ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας που επιλέγει πλειοψηφικά στήριξη προς το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Μια τέτοια συγκυρία είναι και η σημερινή. Το τελευταίο χρονικό διάστημα, η μικρή πόλη βρίσκεται σε «εξεγερσιακή» κατάσταση λόγω της επιμονής της κυβέρνησης να υλοποιήσει την απόφαση δημιουργίας ενός μεγάλου εργοταξίου εξόρυξης χαλκού. Είναι ακριβώς αυτή η «εξεγερσιακή» κατάσταση της εν λόγω περιοχής που μετατρέπει το περιβαλλοντικό ζήτημα σε ένα από εκείνα τα θέματα των οποίων το επίκεντρο δεν είναι ο Έρντογαν και το ΑΚΡ, αλλά αυτοί που αντιπολιτεύονται το συντηρητικό όραμα των κυβερνώντων. Με λίγα λόγια, η πόλη Άρτβιν σήμερα συμβολίζει την «άλλη Τουρκία», η οποία δύσκολα ή και καθόλου δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το περιβαλλοντικό κίνημα ως η «άλλη Τουρκία»»

Ένας «αλά-τούρκα» μακαρθισμός…

baris-icin-akademisyenler-2

Προεκτάσεις από την επίθεση του ΑΚΡ ενάντια στους Ακαδημαϊκούς

Στις 11 Ιανουαρίου 2016 η διακήρυξη της πλατφόρμας «Ακαδημαϊκοί για την Ειρήνη» είχε ήδη υπογραφεί από 1128 άτομα. Η συγκεκριμένη διακήρυξη αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας ευρύτερων στρωμάτων στην κοινωνία της Τουρκίας που αντιδρούν στην καταστολή που εφαρμόζει η τουρκική κυβέρνηση ενάντια στα αιτήματα του κουρδικού πολιτικού κινήματος. Άλλωστε το κεντρικό σημείο της διακήρυξης των ακαδημαϊκών ήταν το κάλεσμα που απευθύνει στο κράτος να σταματήσει άμεσα την εφαρμογή των νόμων πολιορκίας πόλεων στη Νοτιοανατολική Τουρκία, να αποκαταστήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και να προετοιμάσει τις συνθήκες επανέναρξης του διαλόγου για μια ειρηνική εξεύρεση λύσης στο Κουρδικό. Βεβαίως η πρωτοβουλία των ακαδημαϊκών ήρθε σε μια ιδιαίτερη στιγμή έκφρασης ποικίλων «υπόγειων ρευμάτων» που δεν εγκρίνουν την αυξανόμενη αυταρχικότητα, αλλά και σε ένα περιβάλλον έντονης πόλωσης που συνειδητά καλλιεργεί η πολιτική ηγεσία της χώρας τους τελευταίους μήνες. Δε θα ήταν υπερβολή να σημειωθεί ότι ο Πρόεδρος Έρντογαν και η κυβέρνηση του ΑΚΡ, ακολουθούν την ίδια τακτική που τους οδήγησε στην επικράτηση στις τελευταίες πρόωρες γενικές εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 2015.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ένας «αλά-τούρκα» μακαρθισμός…»

Ο Ελληνοκύπριος, ο Τουρκοκύπριος και ο Sırrı Süreyya Önder

Η φρίκη των βασανιστηρίων και η κοινή μνήμη

Sırrı Süreyya Önder… ένα από τα ιστορικά ονόματα του αριστερού κινήματος στην Τουρκία. Τριάντα χρόνια πριν ήταν ένας μεταξύ των πολλών «ανώνυμων» απλών ανθρώπων που βασανίστηκαν στις φυλακές της περιοχής Mamak από τους χουντικούς του στρατηγού Kenan Evren. Τριάντα χρόνια μετά, ως βουλευτής πλέον με το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), συμμετέχει ενεργά στις αρμόδιες επιτροπές της Εθνοσυνέλευσης που διερευνούν εγκλήματα, τα οποία διαπράχθηκαν κατά την περίοδο του πραξικοπήματος του 1980.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο Ελληνοκύπριος, ο Τουρκοκύπριος και ο Sırrı Süreyya Önder»

Αρέσει σε %d bloggers: