Κατηγορία: Αναδημοσιεύσεις

Πολλαπλάσιο το ενδιαφέρον της τουρκοκυπριακής κοινωνίας, εάν συγκριθεί με τη γενική σιωπή των πολιτικών κομμάτων, λέει ο Νίκος Μούδουρος

«Μετά το 2002 και το Σχέδιο Ανάν, το 2004, φαίνεται ότι αρχίζει μία ρητορική από τη μία κρατική διοίκηση στα δύο χωριστά κράτη»

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Μιλώντας, την περασμένη εβδομάδα με τον Νίκο Μούδουρο, λέκτορας Τούρκικων και Μεσανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου για τις τουρκικές εκλογές της 14ης Μαΐου για το πώς τις αντικρίζουν οι Τ/κ ο κ. Μουδούρος είχε πει στην έντυπη «Κ» πως «χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες από τον Κιλιτσντάρογλου, τα μέρη εκείνα των Τουρκοκυπρίων που παραδοσιακά εξέφραζαν αντιρρήσεις ενάντια στην πολιτική της Άγκυρας θέτουν ως προτεραιότητα σε αυτή τη φάση την κατάρρευση της “αυτοκρατορίας του φόβου” και της καταπίεσης, που συμβολίζει η τελευταία φάση της διακυβέρνησης Ερντογάν».

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πώς η τ/κ κοινότητα και κόμματα αντιμετωπίζουν τις τουρκικές εκλογές»

Θα καταφέρει τελικά η Τουρκία στις 14 Μαΐου να γυρίσει σελίδα εκλέγοντας τον εκλεκτό της αντιπολίτευσης ή θα καταφέρει ο Ερντογάν να επιβιώσει την πιο δύσκολη εκλογική αναμέτρηση της ζωής του;

Με τις εκλογές στην Τουρκία να βρίσκονται μόλις έναν μήνα μακριά, το ενδιαφέρον μεγαλώνει καθώς οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν εκλογικό θρίλερ για την ανάδειξη του ηγέτη της χώρας. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου δίνουν μάχη στήθος με στήθος, καθώς η ψαλίδα μεταξύ των δύο κλείνει όλο και περισσότερο, ενώ ένα κρίσιμο ερώτημα μένει να απαντηθεί: Θα καταφέρει τελικά η Τουρκία στις 14 Μαΐου να γυρίσει σελίδα εκλέγοντας τον εκλεκτό της αντιπολίτευσης ή θα καταφέρει ο Ερντογάν να επιβιώσει την πιο δύσκολη εκλογική αναμέτρηση της ζωής του; Με τα ερωτήματα αυτά να αιωρούνται, ο Νίκος Μούδουρος, λέκτορας του Τμήματος Τουρκικών και Μεσανατολίτικων Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, όπως επίσης και η Μαρία Γιαννακάκη, ιστορική διεθνολόγος και πολιτική αναλύτρια, μιλούν στον «Π» για τις εκλογές στην Τουρκία, αλλά και τα δεδομένα που διαμορφώνονται εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το Κυπριακό ως «ζήτημα Ανατολικής Μεσογείου» στις εκλογές στην Τουρκία»

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μούδουρο, λέκτορα στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Γιάννης Σεφεριάδης

Έγκριτα διεθνή μέσα ενημέρωσης συναινούν στο επίθετο. Αυτές θα είναι οι πλέον «κρίσιμες» προεδρικές εκλογές και κοινοβουλευτικές εκλογές εδώ και χρόνια για την Τουρκία. Κυρίως όμως, η πλέον δύσκολη πολιτική δοκιμασία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του μακροβιότερου ηγέτη της χώρας μετά από είκοσι χρόνια στην εξουσία.

Έξι εβδομάδες πριν την διεξαγωγή μιας αμφίρροπης εκλογικής αναμέτρησης με πρώτο γύρο αυτής στις 14 Μαΐου, έξι μήνες πριν την συμπλήρωση μιας εκατονταετίας από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους, σχεδόν δύο μήνες μετά από τον φονικότερο σεισμό στην σύγχρονη Ιστορία της χώρας, οι Τούρκοι θα προσέλθουν στις κάλπες με θυμό, πόνο, πολώσεις, παραδοσιακά χάσματα και υπαρξιακού χαρακτήρα αναζητήσεις για το ίδιο τους το κράτος.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τουρκία: Η κοινωνία οδεύει με θυμό και πόνο στην τελική ευθεία για τις εκλογές»

Εκλογές στις 14 Μάϊου αποφάσισε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η Τουρκία και ο ίδιος ο Πρόεδρος της οδεύουν στις κρισιμότερες εκλογές της τελευταίας 20ετίας που δύναται να καθορίσουν εν πολλοίς προς ποια κατεύθυνση θα οδηγηθεί η χώρα τα επόμενα χρόνια. Μιλώντας στο AlphaNews.live ο Λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, Νίκος Μούδουρος, ανέλυσε όλες τις δυναμικές που αναπτύσσονται και το πως οι φονικοί σεισμοί και οι συνέπειες τους καθορίζουν το εκλογικό παιχνίδι.

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ανάλυση: Οι συμβολισμοί και οι δυναμικές ενόψει των εκλογών στην Τουρκία»

«Η κυβέρνηση χάνει, όμως η αντιπολίτευση δεν έχει κερδίσει ακόμα». Σε αυτή την αντιφατική πρόταση κρύβεται η πολύ λεπτή ισορροπία του πολιτικού συστήματος στην Τουρκία, αλλά και η εύθραυστη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σχεδόν έξι μήνες πριν από τις ιστορικές βουλευτικές και προεδρικές εκλογές του 2023. Από τη μια πλευρά, ο κυβερνητικός συνασπισμός του Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν, ο οποίος αποτελείται από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), είναι ξεκάθαρο ότι απώλεσε την ικανότητα του να «μαγεύει» τα πλήθη. Έχασε μεγάλο μέρος της δυνατότητας να κινητοποιεί πλατιές μάζες με στόχο την αναπαραγωγή της εξουσίας του. Δεν μπορεί να πείσει ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας, πέραν από τον όλο και πιο στενό συντηρητικό – εθνικιστικό κύκλο των ψηφοφόρων που δέθηκαν στο άρμα της εξουσίας και ταύτισαν την κοινωνικής τους ύπαρξη με το μέλλον της παρούσας διακυβέρνησης. Υπό μία έννοια λοιπόν, ο Ερντογάν ως ο βασικός παρονομαστής του πλέγματος της εξουσίας σήμερα, λειτουργεί υπό το βάρος της δραματικής αμφισβήτησης της επιρροής του. Στο σημείο αυτό εξηγείται και η παράμετρος του ότι «η κυβέρνηση χάνει».

Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η κυβέρνηση χάνει και η αντιπολίτευση δεν κερδίζει: Οι λεπτές ισορροπίες των εκλογών στην Τουρκία»