Ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ ανακοίνωσε οτι δε θα είναι υποψήφιος για τις επικείμενες εκλογές ανάδειξης του Τ/Κ ηγέτη τον Απρίλιο του 2015. Εαν αυτή η απόφαση είναι οριστική τότε προκύπτουν κάποια σημαντικά ζητήματα στις εσωτερικές ισορροπίες της Τουρκοκυπριακής κοινότητας:
1. Τα εσωτερικά προβλήματα του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος αποτελούν δημόσιο θέμα εδώ και καιρό. Οι αντιπαραθέσεις εκφράστηκαν έντονα ήδη από το 2013, όμως κορυφώθηκαν μετά τις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου 2014. Μέχρι και σήμερα διατηρήθηκαν στην επικαιρότητα με τρόπο που να μετατρέπονται σε παράγοντα φθοράς του ίδιου του «φυσικού» υποψήφιου για την ηγεσία της κοινότητας, έτσι όπως προωθούσε την εικόνα του ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Η φθορά λόγω εσωτερικών αντιπαραθέσεων στο κόμμα βεβαίως ισχύει και για τα άλλα πρόσωπα που φημολογούνται για υποψηφιότητα. Η ανακοίνωση Ταλάτ αναμένεται να εμβαθύνει την εσωτερική αντιπαράθεση, η οποία φέρει ξεκάθαρους ιδεολογικούς άξονες, έστω και ανομολόγητους στο δημόσιο χώρο (φιλελεύθεροι και αριστεροί).
2. Η Τ/Κ κεντροαριστερά έχει να αντιμετωπίσει για μια ακόμη φορά το ενδεχόμενο δύο υποψηφίων (πιθανή υποψηφιότητα Akıncı και υποψήφιος του ΡΤΚ). Όμως αυτή τη φορά, λόγω της πιο πάνω κατάστασης, οι προοπτικές φαίνεται να δυσκολεύουν περισσότερο. Το παράδειγμα των δημοτικών στη Λευκωσία, κινητοποιεί την αριστερά πέραν του Ρεπουμπλικανικού σε άλλες αναζητήσεις.
3. Η Τ/Κ δεξιά αντιμετωπίζει επίσης σοβαρά προβλήματα. Δείχνει όμως πιο συσπειρωμένη σε περίπτωση υποψηφιότητας Ερογλου. Πιθανή υποψηφιότητα Οζερσαϊ ή Κιουτσιούκ θα αλλάξει κάπως τα δεδομένα. Στο παρόν στάδιο ο Έρογλου επιλέγει τη «σιωπή». Δεν εξαγγέλει υποψηφιότητα και αν αυτό γίνει, η προεκλογική του εκστρατεία αναμένεται να κινηθεί σε παρόμοια επίπεδα με αυτή του 2010: «σιωπή» και «ακινησία» με στόχο την ανάδειξη της φθοράς του αντιπάλου σε πρώτο θέμα συζήτησης στην κοινωνία.
4. Το ενδεχόμενο εκλογών δύο γύρων είναι ακόμα ορατό, χωρίς να αποκλείονται όλα τα ενδεχόμενα. Αρα εμφάνιση νέων συνεργασιών που θα επηρεάζουν και το τραπέζι των συνομιλιών σε κάποιο βαθμό.
5. Το πιο σημαντικό: εμβάθυνση της «γενικευμένης κρίσης» στις σχέσεις της κοινότητας με τους θέσμους εξουσίας και με την Άγκυρα. Μορφές αυτής της κρίσης θα εκφραστούν και τις επόμενες μέρες, αλλά το γεγονός ότι υποβόσκει, κάνει απρόβλεπτες τις μορφές έκφρασης της στην κάπλη του Απριλίου ή και σε άλλες πολιτικές συγκυρίες.
Νίκος Μούδουρος
1.9.2014
ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΤΕΡΑ 