Σύντομες πρώτες σκέψεις από τη ψηφοφορία στην τ/κ κοινότητα στις 29 Ιουνίου 2014

Σύντομες πρώτες σκέψεις από τη ψηφοφορία στην τ/κ κοινότητα στις 29 Ιουνίου 2014:
Το αποτέλεσμα θα πρέπει να εκτιμηθεί συνολικά λόγω της διεξαγωγής δημοτικών αλλά και δημοψηφίσματος για αλλαγές στο «σύνταγμα». Το ποσοστό συμμετοχής κινείται περίπου στο 65%, ιδιαίτερα χαμηλό. Σε συνδυασμό με το 64% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα (τις αλλαγές στήριξαν τα 4 μεγάλα κόμματα), η τάση δείχνει όχι μόνο απαξίωση, αλλά και την εμβάθυνση της «γενικευμένης κρίσης» στην κοινότητα από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 μέχρι και σήμερα. Κρίση που αφορά στον άξονα Τουρκία-Τ/Κ και οικονομία «πλιάτσικου» (Σημείο που χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης). Η «βουλή» στη σημερινή της σύνθεση αντιμετωπίζει συνεπώς πρόβλημα λαϊκής νομιμοποίησης.

Το ΡΤΚ υλοποίησε το στόχο του για 14 δήμους, όμως έχασε σε Λευκωσία, Αμμόχωστο και Κερύνεια. Στη Λευκωσία από τη συνεργασία της «εκτος ΡΤΚ» Αριστεράς και σε Αμμόχωστο-Κερύνεια από Δεξιά. Σοβαρότερη τώρα η εσωτερική αντιπαράθεση και αλλαγή ισορροπιών μέσα στη «κυβέρνηση».

Το Κόμμα Εθνικής Ενότητας και Δημοκρατικό, παρά την παρασκηνιακή ενθάρρυνση Ερογλου για συνεργασία, έχουν σοβαρή μείωση. Το ΚEΕ από 13 «δήμους» σε 5 και το Δημοκρατικό «εξαφανίζεται»…(από 7 σε 1!). Ανακατατάξεις στην τ/κ δεξιά που θα καθορίσουν και την πορεία για την εκλογή του νέου Τ/Κ ηγέτη. Θα καθορίσουν επίσης και τα νέα ρεύματα στον άξονα τ/κ εναντίον τουρκικού εθνικισμού σε αυτή την μερίδα της κοινότητας.

Στη Λευκωσία η νίκη σε ένα πολύ νέο και προοδευτικό άνθρωπο (Μεχμέτ Χαρμαντζί), ο οποίος κατάφερε να συσπειρώσει όχι μόνο τη ψήφο διαμαρτυρίας εναντίον ΡΤΚ και ΚΕΕ, αλλά και τη ψήφο διεκδίκησης μιας νέας αντίληψης για τη διαχείριση των πολιτικών δομών. Θα έχει σημασία η διοίκηση του δήμου ιδιαίτερα σε ότι αφορά στο οικονομικό πακέτο με Άγκυρα. Παράλληλα στη Λευκωσία αναθερμένεται η προοπτική των δραστηριοτήτων επαναπροσέγγισης, καθώς και το όνομα του Ακιντζή ως τρίτου υποψηφίου στην εκλογή για την ηγεσία της κοινότητας.

Στην Αμμόχωστο, ξεκάθαρη συντηρητική στροφή ως αποτέλεσμα και των εσωκομματικών προβλημάτων του ΡΤΚ. Η άνοδος των παραδόσεων ΚΕΕ-ΔΚ στην περιοχή θα έχει επιπτώσεις στις κοινές επαναπροσεγγιστικές πρωτοβουλίες του τελευταίου χρονικού διαστήματος.

Ένα ζήτημα «ταμπού» και ελάχιστα μελετημένο με πραγματικά στοιχεία: η εκλογική συμπεριφορά των εποίκων πρώτου ρεύματος (1975) που συγκεντρώνονται κυρίως στην ευρύτερη περιοχή Τρικώμου με 5 δήμους δείχνει τάσεις «αυτονόμησης» από τη δεξιά, ροπή προς κεντροαριστερά και διάσπαση που εκφράζεται μεταξύ των οργανωμένων συνόλων του τουρκικού πληθυσμού. Επιβεβαιώνεται τέλος η βαθμιαία (και υπό αντιρρήσεις) ενσωμάτωση τους στο τουρκοκυπριακό πλαίσιο.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει τώρα στην τ/κ κοινότητα μια ζωντανή αντιπαράθεση που θα κρατήσει μέχρι και τον ερχόμενο Απρίλιο με σημαντικές αλλαγές που θα φτάσουν ίσως και στην εμφάνιση νέων πολιτικών παραγόντων.

Νίκος Μούδουρος

29 Ιουνίου 2014