Το πιο πάνω αποτελεί ένα μικρό απόσπασμα-μετάφραση από τη σημερινή δημοσίευση της συνέντευξης Αναστασιάδη στη Μιλλιέτ. Ανεξαρτήτως του εάν και πόσο έχουν ασχοληθεί τα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ με αυτή την ιστορία, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και το ενδιαφέρον επεκτείνεται πέραν των ίδιων των πρωταγωνιστών της ιστορίας (ο καθένας πλέον ξέρει την άλλη όψη του κάθε ‘Ριζότου’). Το θέμα δεν είναι καθόλου προσωπικό. Αποτελεί ίσως μια έστω και ανολοκλήρωτη ομολογία – και μάλιστα από το σημερινό ηγέτη της Δεξιάς – για τις σκοτεινές σελίδες της Κυπριακής ιστορίας. Τις σελίδες εκείνες στις οποίες η αλήθεια δεν είναι τόσο εύκολη όπως η τουρκική εισβολή του 1974. Ας γίνει λοιπόν η προαναφερθείσα μικρή ομολογία-αποκάλυψη αφορμή να επαναφέρουμε τη συζήτηση για τα δύσκολα της ιστορίας μας, για τις δεκαετίες 1950 και 1960, για τη σοβινιστική δράση είτε αυτή «μιλούσε» ελληνικά, είτε τουρκικά. Αυτή η συζήτηση θα έχει τη δική της σημασία και στο περιεχόμενο της κοινής Κύπρου που επιδιώκουμε με την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Διότι η λύση δε θα πρέπει να μείνει στα χαρτιά, αλλά να «υπογραφτεί» στις συνειδήσεις.